Naar archief

UIT: Ravage #232 van 4 april 1997  

Feest der herkenning 

"Meneer ken ik u niet van Radio en TV ??"

De laatste tijd stijgt mijn ster met duizelingwekkende vaart.

Dus toen deze vraag me gesteld werd terwijl ik rustig op een bankje in de paleistuinen zat, zwol mijn borst op en zei ik:

"Ja, ja dat ben ik. TV West, Radio Tonka!"

"O, doet u dat ook? U moet een druk bezet man zijn. Eigenlijk doelde ik op 'Jules unlimited' en de '2 Metersessies'".

Ergens begon me een lichtje te dagen. "O, je bedoelt JDK?," vroeg ik.

"Ja, dat ben jij toch?!"

"Nou nee, dat mocht JDK willen, die schrijft nog geen twee poëtische regels achter elkaar. Ik ben die beroemde Haagse dichter!" Ik wilde net een gedicht voor hem ten beste geven. Maar toen ik opkeek zag ik hem met gezwinde pas verdwijnen in de richting van een man, mompelend:  "Is dat niet Paul de Leeuw?" Ik had hier duidelijk te maken met een Famespotter. 

Een paar dagen later zelfde ego, andere plaats. Ik bevond me in 'de Paardebloem', een natuurvoedingswinkel te Leiden. Ik stond voor de rekken met sojahoning, netelkaas en bruine bonenvla toen ik achter me gegniffel en gefluister hoorde. "Die daar is een beroemde Nederlandse schrijver". Ik begon te gloeien van trots, zou het dan toch zover zijn? Ik draaide me om en begon een gedicht te declameren: 

Achter de grote rode beuk

(mooie huizennamen deel 1) 

achter de grote rode beuk

staat een huis met die naam

voor dat huis hoe ik ook zoek

staat geen grote rode beuk

er staat een takje 20 cm. hoog 

achter de grote rode beuk

staat een huis met die naam

maar voor dat huis

buigt een takje rood weliswaar

voorzichtig in de wind 

Ik boog, maar er volgde geen applaus en toen ik overeind kwam keek ik in het gezicht van de winkelbediende. Deze stond met geweldloos ingehouden woede, aangeleerd op de cursus 'Winkelmanagement in de alternatieve sector', voor me.

"He makker waar ben jij in godsnaam mee bezig? Doorflippen doe je maar ergens anders."

"Sorry", zei ik. "Ik dacht dat je me herkende en wilde je belonen met een gratis priveoptreden".

"Schrijf jij dan ook", vroeg hij mij vervolgens ongeïnteresseerd, "eigenlijk zag ik Maarten 't Hart".

"Schrijft die ook?", vroeg ik. Toen ik wegliep zag ik hem smiespelen met zijn collega.  "De volgende keer zou hij me absoluut herkennen", dacht ik tevreden.

Harry Zevenbergen

Naar boven
Naar overzicht dit nummer
Naar Jaargang 1997