Naar archief

UIT: Ravage #228 van 7 februari 1997   

Linkse dichter I  

als een vis in het water

zwemt de politicus in zijn woordensnot

wat hij zegt heeft geen belang

wat hij doet maakt niet uit 

of de show te genieten valt

en langer dan een zapkonde blijft hangen 

dat telt 

de kritiek klinkt bekend

  ik echo de ideeën

die van me worden verwacht

  in mooiere zinnen

dan de gemiddelde ontevreden

  kiezer

de vraag openlatend

  wat nu?

net als de politicus

parasiteer ik op de Grootste Gemene Deler

  van mijn omgeving

om op handen gedragen te worden

  bang om te provoceren

  bang om te verliezen

als winterschilder in december

  geef ik ieder cliché een nieuwe kleur

hier is mijn show geniet het

  en

het publiek het publiek smult

  van zoveel overbekend

liever dan hun gedachten te laten prikkelen 

populisme in het klein  

Linkse dichter II 

soms kan ik de neiging niet onderdrukken

zachtjes fluister ik in de microfoon:

''ik hou van jou''

even geef ik de romanticus in me de vrije teugel 

de zaal is verbluft

  en

begint te joelen:

''cliché cliché'' 

ik lach in mijn vuistje 

mijn volgende gedicht heet:

''Multinationals RAUS''

het publiek staat op de banken

opgelucht haalt men adem

overtuigd dat ik een grapje maakte

men zet spontaan een wave in

Harry Zevenbergen

Naar boven
Naar overzicht dit nummer
Naar Jaargang 1997