Naar archief

UIT: NN #195 van 20 oktober 1995       

De wereld achter het ACU 

Er staan grote veranderingen op stapel voor het Utrechtse ACU. Al enige tijd is bekend dat dit woon/werkpand in het hart van Utrecht hoe dan ook haar al twintig jaar oude kraakstatus zal verliezen. Een aantal (ex-)medewerkers van het ACU heeft het afgelopen half jaar gewerkt aan een fotoboek waarin het ACU, zoals het nu nog bestaat, voor eeuwig is vastgelegd. Op 20 oktober wordt het boekje, genaamd Niet morgen, maar nu! officieel gepresenteerd. 

De makers van het fotoboekje hebben niet voor de meest voor de hand liggende opzet gekozen. In plaats van een soort overzichtstentoonstelling van het roemrijke actieverleden van het ACU, worden in dit boekje hoofdzakelijk de mensen die het ACU 'maken' in beeld gebracht. Geen plaatjes van punkconcerten of net-niet-uit-de-hand-lopende-acties dus, maar vooral foto's van de mensen die in het ACU wonen en werken.  

Niet alleen een logische keuze - want wat is het ACU zonder de mensen die het in stand houden - maar op een bepaalde manier ook prettig voor de lezer. In plaats van 'grote gebeurtenissen' of vriendelijk poserende hoofden is het dagelijks leven en de zelfwerkzaamheid in een woon-/werkpand op de gevoelige plaat gezet. De foto's geven daarmee een goed sfeerbeeld van het ACU en haar op het oog zeer actieve gebruikers. Het kroegpersoneel, de kokken en kokkinnen, de actievoerders, de huis- en woonwagenbewoners en bewoonsters, de autosleutelaars in de garage; iedereen lijkt zijn of haar eigen plek in te nemen in het complex, dat precies daardoor een geheel is geworden.  

Tussen de fotopagina's door staan korte teksten van mensen die op de een of andere manier bij het ACU betrokken zijn. Uit de teksten komt, naast het feit dat ook het ACU niet altijd het paradijs op Aarde is, vooral een beeld naar voren van sterke betrokkenheid met een fenomeen dat voor veel mensen een belangrijke plaats in het leven inneemt.  

"Het ACU blijkt een bruisend centrum. Voor je het weet zit je in allerlei actiecomités, feestcommissies, weet je hoe je auto's uit elkaar kunt halen en geniet je van de risico's die het naderende instortingsgevaar met zich meebrengt. Niet alles is oliegeur en maneschijn. Er wonen, werken en komen zoveel mensen in het ACU dat goede ruzietjes en de daarbij behorende scheldpartijen natuurlijk niet van de lucht zijn. Al met al neemt het ACU een plekje in mijn hart in. Strijdbaarheid, vriendschap, gezelligheid en vooral humor zijn de belangrijkste levensbehoeften waarin het ACU mij heeft voorzien", aldus een bewoner of bewoonster. Hoewel er de komende jaren veel zal veranderen, zal het veel mensen goed doen dat het ACU - zij het in een wat andere vorm - hoogstwaarschijnlijk toch in eigen beheer kan blijven bestaan.  

Niet morgen, maar nu! is een alleraardigst en mooi vormgegeven boekje, dat vooral voor de mensen die het ACU wel eens bezoeken een leuk sfeerbeeld schetst van de wereld die zich 'achter het ACU' afspeelt. Dat het vooral de mensen binnen het ACU - in plaats van het ACU als gebouwencomplex – 'portretteert', geeft nadrukkelijk aan dat alleen menselijke inzet een dergelijke plaats kan maken tot wat het is. De enige afwezige in het zeventig pagina's tellende boekje is wellicht de roemruchte beerput, zodat veel mensen op andere - dan hun visuele - zintuigen zijn aangewezen om zich dit fenomeen, dat ook 'typisch ACU' is, te herinneren.  

Bas Roestenburg

Naar boven
Naar overzicht dit nummer
Naar Jaargang 1995