Naar archief

UIT: NN #194 van 6 oktober 1995    

Zitblokkade voor consulaat 

Ruim vijfduizend mensen, waarvan velen onder de twintig jaar, protesteerden vorig week in Amsterdam tegen de Franse kernproeven. Een spontane zitblokkade op straat voor het Franse consulaat, bleek achteraf gezien het hoogtepunt te zijn geweest. 

De protestmars in Amsterdam tegen de Franse kernproeven kwam misschien eigenlijk al te laat daar de spontane woede die ontstond voor en vlak na de eerste kernproef van 5 september, intussen bij veel mensen heeft plaats gemaakt voor gelatenheid. Immers, alle protestactiviteiten die er wereldwijd zijn geweest, hebben niet tot het gewenste resultaat geleid. Chirac en z'n oorlogsindustrie houden voet bij stuk. Ook de kopstukken uit de Haagse politiek keuren de kernproeven stilzwijgend goed (voorzichtig je afkeuring uitspreken kunnen we allemaal).  

Desondanks was het afgelopen zaterdag verheugend om te constateren dat er ruim vijfduizend mensen de straat opkwamen in Amsterdam voor een demonstratie tegen de atoomtesten. De organisatie 'Stop Atoomproeven Mururoa' sprak zelf van zevenduizend demonstranten. De stoet had een hoog gehalte aan jeugdig publiek, hetgeen opvallend mag worden genoemd. De organisatie had met name gemobiliseerd onder vredesgroepen, zoals de ruim honderd IKV-kernen.  

Na een aantal inleidende toespraken op de Dam - onder meer door Stekelenburg van de FNV die de regering opriep harder te reageren op de kernproeven - trokken de demonstranten via het Rokin op naar het Franse consulaat. Tot groot ongenoegen van de aanwezige agenten, voerden medewerkers van een anti-atoomorganisatie aan de kop van de stoet een act uit bij het consulaat. Hiervoor ging aan aantal mensen, gehuld in witte pakken en met gasmaskers op, languit op de straat liggen.  

De demonstratie kwam hierdoor tot stilstand op een plek waar de politie absoluut niet blij mee was; het verguisde Franse consulaat aan de Vijzelgracht. Een paar honderd jonge demonstranten maakte van de gelegenheid gebruik om al zittende de straat te blokkeren. De organisatie van de demonstratie poogde hen tevergeefs zover te krijgen, dat ze vrijwillig de zitblokkade ophieven. De rest van de stoet trok vervolgens door naar het Museumplein, de op straat zittende demonstranten achterlatend.  

Na een klein half uur vond de politie het welletjes, nadat er een incident had plaats gevonden met een opgefokte automobilist die niet langer opgehouden wenste te worden. In een auto van een Frans merk werd een deuk getrapt, waarna de veroorzaker van dit delict werd opgepakt. Met inzet van een viertal agenten te paard, wat agenten in burger en met platte pet, werden de zittende mensen op ruwe wijze omhoog getrokken en gemaand door te lopen. De paarden werden als blokkadebreker ingezet, door ze dwars door de groep heen te laten lopen. Er werd nog een demonstrant gearresteerd door een agent te paard die hem met een armzwaai uit de menigte plukte, waarna hij enige meters verderop werd overhandigd aan collega's. De twee arrestanten zijn beiden binnen 24 uur vrijgelaten.  

Het spontaan ontstane tumult (nou ja spontaan, dat komt natuurlijk door Chirac) voor het consulaat vormde achteraf gezien het hoogtepunt van de demonstratie, want de slotmanifestatie op het Museumplein ging al spoedig uit als een nachtkaars. De meerderheid van de demonstranten besloot, na het bekijken van de politieke stands, de stad in te gaan. Om tot tweemaal toe, eerst op de Dam en vervolgens op het Museumplein, toespraken te moeten aanhoren over en tegen de kernproeven, bleek voor het kritische publiek teveel gevraagd. (Alex)

Naar boven
Naar overzicht dit nummer
Naar Jaargang 1995