Naar archief

UIT: NN #184 van 5 mei 1995   

Express Yourself 

'Rokkenjagend jongenscollectief' stond er op de informatiefolder waarmee platendistribiteur de Konkurrent de in New Vork woonachtige band 'Girls against Boys' probeerde te verkopen. Rokkenjagend jongenscollectief, what the hell is that? Terug naar het stenen tijdperk, toen mannen vrouwen in de wildernis najoegen? Met deze vragen in mijn achterhoofd ging ik op zoek naar de jongens die de prachtige, meeslepende maar toch heftige cd 'Cruise yourself' hebben gemaakt, uitgebracht door het platenlabel Touch & Go. 

"Rokkenjagend jongenscollectief? Wie? Wij?", antwoordt bassist Johnny Temple verontrust. "Bedoelen ze dat we naar Europa komen om rokken te jagen?" "Wat? Staat dit op ons persbericht?", roept bassist/toetsenist/zanger Eli Janney. "Daar klopt niets van. We zijn allemaal getrouwde mannen", zegt Johnny lachend. "Nou en?", antwoord ik cynisch. "We zijn officieel niet getrouwd, maar geestelijk wel. Drie van ons hebben vaste relaties en zijn trouw". 

Monogaam dus? "Ja", zegt Johnny, voormalig sociaal werker. "Dat is niet altijd even gemakkelijk, omdat we veel toeren. Soms zijn we maanden van elkaar gescheiden. Als mens heb je een regelmatige 'intimate expression' nodig en niet één week in de vijf maanden. Het is een opoffering maar het is wel de moeite waard". 

Door de verhalen over de honderden sigaretten en liters bier die zanger Scott McCloud dagelijks consumeert, had ik een ander antwoord verwacht. Een die meer der de sfeer van drank, highways en seks van hun cd's zou weerspiegelen. Blijkbaar stemmen kunst en leven niet altijd overeen. 

DC-hardcore 

Het 'jongenscolledief Girls Against Boys (kortweg GVSB) is afkomstig uit het volgens Eli 'very liberal' Washington DC ('not the government but the people'). Ze spelen sinds 1988 samen, hoewel alleen Eli en zanger Scott McCloud nog over zijn van de oorspronkelijke groep. "Toen we met de band begonnen, waren we meer een studioproject omdat de andere drie leden, onder andere Brendon Canty van Fugazi, in andere bands speelden. Er was geen tijd over voor een echte band. De naam GVSB is het gevolg van de situatie toentertijd in Washington DC", vertelt Eli, die bands als Ulysses, Circus Lupus en Shudder To Think heeft geproduceerd voor platenlabel Dischord van Ian MacKaye.   

Eli: "In die tijd werd de muziekscene gedomineerd door mannen en iedereen was min of meer verplicht dezelfde muzieksoort te spelen: DC-hardcore. Eenmaal in de studio speelden we geen hardcore, maar gebruikten drummachines, synthesizers en samplers om een soort 'industrial dance music' te creëren. Oorspronkelijk was dat hét politieke idee achter de band. De naam was bedoeld om mensen op te fokken, om te zeggen 'hey guys, Girls against Boys'. Wees niet zo 'c1osed minded', mannen én vrouwen zouden allebei muziek moeten kunnen maken, wat voor muziek dan ook."  

In 1990 ging Soulside uit elkaar waardoor Scott vrij was om een nieuwe band te beginnen. Ook Alexis Fleisig en Johnny kwamen er toen bij. Langzamerhand verhuisden de GVSB's jongens naar New Vork waar ze met de cd 'Tropie Of Scorpio' debuteerden. Sindsdien gaat het hen voor de wind. Ze ontvingen in de VS en in Europa enthousiaste recensies en tegenwoordig kunnen ze het zich veroorloven van hun muziek te leven. In februari waren ze in Nederland voor twee concerten, als onderdeel van hun derde Europese toernee. Eerder waren ze in Europa te zien als voorprogramma voor Ian MacKaye's Fugazi, bekend als volgeling van de 'straight edge' filosofie en politieke betrokkenheid.  

Gezien de uitspraak van bassist Eli, "we zijn geen politieke band", vraag ik me af of GVSB met nummers als 'Kill the sexplayer', 'Cruise your new baby fly self' en 'Explicitly Yours' wel de meest geschikte band was om met Fugazi te toeren. "Dat was zeker geen gemakkelijke keuze", zegt Eli. "We hebben het er ook uitgebreid over gehad of het wel de moeite waard was om met Fugazi te toeren. Sommige van ons zijn veel meer politiek gemotiveerd dan anderen. Of misschien hebben we verschillende opvattingen van wat politiek eigenlijk betekent. We zijn het met elkaar eens over bepaalde algemene dingen en hebben veel dezelfde principes. We spelen wel op benefietfeesten en soortgelijke dingen, maar schrijven over politieke issues doen we niet omdat we geen gemeenschappelijke boodschap hebben."  

Johnny: "In onze band heeft iedereen een eigen mening. Als je een vraag aan GVSB stelt krijg je verschillende antwoorden, afhankelijk van wie je spreekt. Daarom spreken we ons niet als band uit over politieke issues, dat doet iedereen maar individueel. Onze zanger, Scott McCloud, heeft als motto de mooiste zin in popmuziek die ooit gemaakt werd: 'express yourself'. Als we ooit een boodschap zouden hebben zou het deze zijn."  

"In het nummer 'Explicitly yours' zingt Scott 'when you want something in life you got to ask for jit", vult Eli aan. "Je moet je inderdaad uitspreken en zeggen wat je wilt zodat iedereen je kan begrijpen. We zijn heel direct in onze band, we geloven in directe communicatie, hoewel dat niet altijd lukt. We hopen dat mensen die naar onze concerten gaan niet alleen onze teksten maar ook onze muziek begrijpen. Want als ze de muziek kunnen begrijpen kan er een soort communicatie tussen band en publiek ontstaan. Helaas gebeurt dat vaak niet, dat is jammer." 

Het is de vraag of er in de Verenigde Staten nog wel ruimte is voor deze vorm van 'communicatie', gezien de uitslagen van de laatste senaatsverkiezingen, waardoor de Republikeinen aan de macht kwamen.  

Explicite lyrics 

"Mensen die zich met muziek bezig houden, zijn in het algemeen niet zo conservatief als hun ouders of de regering", zegt Eli die zelf uit een' good healthy liberal' familie komt. "Er bestaat nog steeds een sterke liberale geest in de Verenigde Stoten".  

Waarom zijn de "explicite lyrics"-stickers, die aangeven dot de plaat expliciet naar seksuele handelingen verwijzende teksten bevat, dan voor nodig? "Dat is een goed voorbeeld van hoe dingen in de Verenigde Staten geregeld worden", vervolgt Eli. "Er bestaat een soort 'double standard'. Een groepje met politieke invloed vindt dot bepaalde teksten schadelijk voor 'onze kinderen' zijn en sluit een overeenkomst met de platenmaatschappijen die hun winst niet willen verliezen. Zo is het ook met deze sticker gegaan. Maar voor een grote groep mensen betekent deze stickers alleen maar dat zo'n plaat ten minste interessant, opwindend is'" (gelach).  

Het beste wat je in de Verenigde Staten kan gebeuren is dat er een controverse rondom je plaat ontstaat. "Je wordt dan heel snel ontzettend populair. Het werkt dan uiteindelijk averechts", aldus Eli.  

Giselle

Naar boven
Naar overzicht dit nummer
Naar Jaargang 1995