Naar archief

UIT: NN #174 van 2 december 1994    

Een dagje bollenstreek 

Zaterdag 19 november heeft de actiegroep 'Verhinder het CP'86 congres' een succesvolle actie gevoerd tegen de voornoemde nazipartij. De groep antifascisten heeft weliswaar niet kunnen verhinderen dat het bruine gespuis de vergaderruimte kon betreden, maar door hun aanwezigheid en het produceren van veel lawaai kwam het congres tot een vroegtijdig einde. Alsof de tijd nooit stil heeft gestaan. 

's Ochtends rond negen uur verzamelden we met ruim driehonderd antifascisten in Utrecht. Deze stad was uitgekozen omdat tot op dat moment niet precies duidelijk was waar het congres plaats zou vinden. De avond daarvoor was bekend geworden dat de burgemeester van Zoetermeer elke bijeenkomst van de CP verboden had onder dreiging van 'gewelddadige tegenacties' en het feit dat de goed heiligman juist die dag zijn intocht deed. Ons vermoeden was weliswaar dat de nazi's een reservezaal in het westen van het land hadden gereserveerd, maar het kon niet worden uitgesloten dat het toch ergens in het oosten zou zijn.  

Nadat het bericht binnen gekomen was dat er een groep CP'ers op weg was naar Den Haag, vertrok er een bonte stoet vanuit Utrecht de A12 op. Op een parkeerplaats bij Zoetermeer werd het volgende bericht afgewacht, waarbij de politie ondanks wat alarmerende berichten zich opvallend rustig hield. Leiden was de volgende halte. De tocht door de stad verliep een beetje chaotisch meer uiteindelijk kwamen we toch bij de Groenoordhallen aan. Daar werd duidelijk dat de fascisten zich met de hele groep richting Sassenheim verplaatste en wegrestaurant De Engel, net voor Lisse, als eindstation had uitgekozen.

Op een parkeerplaats, vlakbij het wegrestaurant formeerden we de tegendemonstratie. In een blok liepen wij, omringd door zo'n beetje de hele landelijke pers, zo'n 275 meter tot De Engel. Daar had zich inmiddels een politie-cordon geformeerd, wat het ons onmogelijk maakte vlak bij de deur te komen. Met 'bewonderenswaardige' snelheid werden we omsingeld door de ME en arrestatieteams in burger alsof wij het gevaar waren en niet de fascisten die binnen zaten. De woordvoerders formeerden de eisen voor de politie en zaaleigenaar. Die was heel eenvoudig: onmiddellijke stopzetting van de vergadering van een partij die geen recht op vergaderen heeft, daar de CP'86 de vrije meningsuiting van anderen niet respecteert en artikel 1 van de grondwet het liefst zo snel mogelijk wil veranderen.  

Ondertussen had de demonstratie een dreigend karakter gekregen. Er werden leuzen geschreeuwd en er werd dermate veel lawaai gemaakt dat de vergaderaars in het restaurant niet ongestoord hun gang konden gaan. De fascisten kwamen sowieso nauwelijks aan vergaderen toe, omdat menigeen veel te nieuwsgierig was naar wie er nu allemaal buiten stonden te demonstreren.  

Na een tijdje kwam de politiechef met de mededeling dat de vergadering ontbonden was en dat het wachten was op de bussen die ze probeerden te regelen. Via een andere weg hadden we echter te horen gekregen dat de politie aan de fascisten gevraagd had hoelang ze nog nodig dachten te hebben en dat zij daarop 'een half uurtje' geantwoord hadden. Er bleef voor ons niet veel meer over dan veel lawaai te blijven maken en te eisen aan de politie dat alle CP'ers buiten op de bussen moesten wachten zodat we konden zien dat de vergadering ontbonden was. Wij waren bereid daarvoor voldoende afstand te nemen om het niet tot op een confrontatie aan te laten komen. De politiechef wilde hier echter niet op ingaan, hetgeen ons vermoeden versterkte dat de vergadering gewoon afgerond kon worden.  

Dat we de nazi's toch behoorlijk dwars gezeten hadden bleek toen de bussen eindelijk, inderdaad na een half uurtje, gearriveerd waren. Door een tactische blunder van de politie reden de bussen vol CP'ers langs onze groep weg en bleken de inzittenden een voorraad ammunitie in de vorm van kopjes, schoteltjes en asbakken mee gejat te hebben. Daarmee probeerden ze ons te provoceren, wat gelukkig niet lukte. Na de serviesregen, die ook door de politie goed ingeschat werd, want een charge bleef uit, werd er weer en bloc teruggelopen naar de vervoersmiddelen waarmee de thuisreis werd aanvaard. Bij alweer een wegrestaurant was nog even volop gelegenheid elkaar toe te juichen, om de hals te vallen, en terecht! Antifascisten, iedereen die die dag actief was: applaus voor jezelf!  

Concluderend kunnen we zeggen dat ondanks dat de fascisten langer hebben vergaderd dan wij wilden de actie toch geslaagd is. Ten eerste heeft het veel goede contacten met de pers opgeleverd en een overwegend goede publiciteit in veel landelijke en regionale kranten. Ook de langere reportages van IKON-radio en VPRO-TV gaven goed weer met wat voor types we hier te maken hebben. Verder is gebleken dat een mobiele actie goed te organiseren is, als vervoer, motivatie en informatievoorziening goed op elkaar afgestemd zijn. Het is de CP'86 weer niet gelukt om onopgemerkt en ongestoord bijeen te komen!  

Natuurlijk blijven er een aantal discussiepunten over; de geweldskwestie, de uitstraling naar buiten toe (staat hier alleen militant-links of een grotere afspiegeling van de samenleving tegenover extreem-rechts?) en de duidelijkheid over afspraken over bijvoorbeeld maskers en openheid. Discussies die ons sterker maken als we erin slagen schijnbare verschillen niet tot onoverkomelijke hindernissen te laten worden.  

De Initiatiefgroep 

p.s. Een verzoek aan de fotograven die bij de actie aanwezig zijn geweest: indien je foto's hebt gemaakt van de congresgangers van de CP, zou je dan de gemaakte foto's en negatieven op willen sturen naar het secretariaat van AFA in Nijmegen. Geef dan ook aan of je er een vergoeding voor wilt hebben.

Naar boven
Naar overzicht dit nummer
Naar Jaargang 1994