Naar archief

UIT: NN #134 van 15 april 1993   

Die durft 

In Die Durft worden citaten geplaatst, die door de redacteuren van NN als bijzonder worden beschouwd. 

"Agniet van Kampen, docent aan de politieschool werd met buitengewoon verlof gestuurd, omdat zij een relatie was aangegaan met een 26-jarige leerlinge uit haar klas. Van Kampen heeft vervolgens de bond en een advocaat ingeschakeld en dit leidde ertoe dat ze weer in dienst mocht treden. Haar vriendin is op eigen verzoek overgeplaatst naar een andere klas. Staphorst ligt dichterbij dan u denkt". Dit meldde het Korpsbericht van 16 februari, een uitgave van Bureau Voorlichting Amsterdam.  

We blijven nog even in politieland, want in het Algemeen Politie Blad van 20 maart komt Docters van Leeuwen, hoofd van de BVD, aan het woord. Hij trekt fel van leer als de actiegroep RARA genoemd wordt door de interviewer. Het gesprek verloopt als volgt: 

Vraag Politieblad: hoe lang blijft u nog met de zaak 'aanslag op Kosto' bezig? 

Docters: "Tot hij is opgelost. Of dat nu 10 of 20 jaar duurt, dat maakt niet uit. Het is onaanvaardbaar voor de Nederlandse overheid dat je door het verspreiden van schrik en paniek zelfs de schijn zou kunnen wekken dat democratisch tot stand gekomen overheidsbeleid zou kunnen worden beïnvloed. Dát gebeurt In Nederland dus niet." (...)  

"Deze groep (RARA) bestaat al erg lang en naar ik vrees zal die ook nog wel een poos bestaan. Het zijn mensen die zich helemaal hebben vastgezet. Er zijn weinig mutaties in. Dat zie je trouwens meer in dit soort harde kernen. Het is een verschijnsel dat je überhaupt bij terrorisme ziet: men vindt elkaar en blijft dan jaren, soms tientallen jaren, bij elkaar en laat ook eigenlijk geen nieuwelingen toe omdat men die ook niet vertrouwt". (...)  

"Als je terrorisme wilt bestrijden en je bent niet bereid om dan een termijn van tenminste tien en waarschijnlijk twintig jaar je voor ogen te stellen, begin er dan niet aan. Dat hebben we in het buitenland ook gezien. Een aantal buitenlandse organisaties, de RAF bijvoorbeeld, is toch aanzienlijk beschadigd in zijn activiteiten door een zeer persistente en consequente houding van de overheid. Een houding die uiteindelijk resultaten heeft afgeworpen. Dat zullen wij ook doen".  

Vraag Politieblad: Vindt u dat de RARA daarmee te vergelijken is?

Docters: "Dat vind ik zeker ja".

Vraag: Hebben ze ook kontakten met die organisaties?

Docters: 'Wij vermoeden van wel. In ieder geval met de Duitse kant, ja".

Vraag: Worden ze daar ook mede door gefinancierd?

Docters: "Daar doe ik geen uitspraken over".

Vraag: Dat sluit u niet uit?

Docters: "Ik doe daar geen uitspraken over".  

Vraag Politieblad: Weet u zeker dat dit een voor de staat gevaarlijke groepering Is en geen modegril?

Docters: "Ik weet niet wat u een modegril vindt. Het gebruiken van bommen kan wel een modegril zijn, maar het lijkt me toch de bedoeling niet. Het is niet voorbijgaand, het is er al een hele tijd. Dus de gedachte van: dat gaat vanzelf over, lijkt mij een niet op feiten gebaseerde gedachte". 

In een interview met Het Parool van 5 april durft de binnenkort aftredende president van de Amsterdamse rechtbank, Benjamin Asscher, zichzelf op de borst te slaan als het onderwerp 'kraakbeweging' aangesneden wordt. Asscher kijkt tevreden terug. "De ontwikkelde kraakjurisprudentie is grosso modo (door elkaar genomen - NN) aanvaardbaar voor de kraakbeweging geweest en voor de overheid en huiseigenaren, zij het knarsetandend, niet onaanvaardbaar. In die gevoelige materie zou het heel gemakkelijk zijn geweest een beleid te ontwikkelen dat de stad in vuur en vlam had gezet of dat het overheidsbeleid volstrekt had gefrustreerd. Ik denk dat ik het slechter had kunnen doen", aldus Asscher.  

Hij houdt verder een warm pleidooi om racisten te bestrijden met een kort geding. Asscher: "Het strafrecht is de slechtst denkbare reactie op racisten. Je geeft hen op die manier het aureool van het martelaarschap. Het strafrecht heeft een grote fout: het wil twee doelen tegelijk dienen, preventie en vergelding. Maar de preventieve werking van het strafrecht is een groot vraagteken. Het kort geding regelt dat veel beter. Daar heb je een dwangsom en je zit met een veel gemakkelijker bewijspositie. Als ik aannemelijk acht dat iemand zich heeft schuldig gemaakt aan racisme of discriminatie, kan ik zeggen: dat mag je niet meer doen op straffe van een dwangsom". De kort-gedingrechter heeft verder als voordeel dat de zaak sneller behandeld wordt. 

Oud-burgemeester Staatsen van Groningen is gevraagd om voorzitter te worden van de Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond. De reden lijkt ons duidelijk. Rinus Michels, de man die ooit beroemd werd door de slogan 'Voetbal Is Oorlog', heeft een dikke vinger in de pap bij de KNVB. En was het niet Staatsen die tijdens de ontruiming van het gekraakte Wolters Noordhoff Complex in Groningen uitkraamde dat het 'oorlog was is zijn stad'? 

Mileudefensie heeft een nieuwe voorzitter gekozen, oud-PSP'er Bram van der Lek. Hiermee wordt andermaal aangegeven hoezeer Milieudefensle al aangeschoven zit aan de tafel van het parlement. Van der Lek likt in een interview met de NRC van 27 maart, en passant de kont van milieuminister Alders. "Alders wil wel, die man wordt onderschat. Hij is inhoudelijk heel goed, gezien de slechte omstandigheden waarin hij verkeert, krijgt hij nog opvallend veel voor elkaar", zegt Van der Lek. Dat wordt wel wat met Milieudefensie, met zo'n man aan het roer. 

"Mannen gelden over het algemeen als actief, maar zijn op het emotionele vlak verschrikkelijk passief en afhankelijk. Ze blijken vaak volledig in het duister te tasten, niet alleen anderen maar ook zichzelf emotioneel niet te kennen. De fout begint natuurlijk bij de opvoeding en is rond het zestiende jaar uitgekristalliseerd. Meiden bepraten hun problemen met een enkele hartsvriendin, terwijl jongens zichzelf en elkaar staan op te fokken in een hiërarchische, van angst en onzekerheid doortrokken groep leeftijdsgenoten. Het zijn vaak de (eerste) vriendinnen die mannen de weg naar zichzelf wijzen. Maar veel mannen blijven op hun vrouw leunen en zijn als extra 'kind' naast de andere kinderen. Zowel de opgeblazen mannelijke winnaars als de 'losers' (alcohol- en drugsverslaafden) ontlenen hun identiteit aan het gevecht op het maatschappelijke terrein." Dit stelt Paul Smulders, lid van de mannengroep 'Kereltje', in een artikel gepubliceerd in Lekker Fris, alternatief maandblad voor de regio Nijmegen. 

Het Groningse krakersblad Leef in Chaos publiceert In haar jongste uitgave een lijstje met namen, kleuren en kentekens van gesignaleerde 'stillenbakken'. "De auto's die hier vermeldt staan zijn auto's die door de politie gebruikt worden, maar die niet (meteen) als zodanig herkenbaar zijn, stillenbakken dus! Draag ook je steentje bij aan het ontanonimiseren van de smeris en deponeer gegevens over stillenbakken in ons postbusje", schrijft iemand in de Chaos. Het publiceren van kentekennummers kwam in het midden van de jaren tachtig frequent voor in krakerskringen, met name het blad 'Bluf!' had er een handje van. Nu pakken Groningers de draad weer op. 

Penninx, de nieuwe hoogleraar etnische studies aan de faculteit der Politieke en Sociaal-Cullurele Wetenschappen in Amsterdam, ziet het publicitaire nut van een antiracismeweek rond 21 maart. In het studentenblad Folia zegt hij dat "zoals we vroeger vader- en moederdag hadden, zo heeft Nederland nu vrouwendag, dierendag en een antiracismedag". In elke samenleving spreekt, volgens Penninx, een aantal mensen zich tegen migranten uit. Ze zijn overal te vinden, ook aan de universiteit. "Het Is een misverstand dat een dergelijke houding uitsluitend een kwestie is van laag opgeleiden."

Naar boven
Naar overzicht dit nummer
Naar Jaargang 1993