Naar archief

NN #133 van 1 april 1993   

NIEUWS

Slagers maken gehakt van dierenvrienden 

SCHAGEN - Op zaterdag 27 maart hebben een twintigtal activisten van de Bond van Autonome Dierenvrienden (BAD) luidruchtig geprotesteerd tegen het houden van paasveetentoonstellingen. In een hotel te Schagen werd die dag het 100-jarig bestaan van de paasveetentoonstelling gevierd door slagers en fokkers. Bij de protestactie vielen rake klappen, een aantal dierenvrienden werd zeer hardhandig van het podium geslagen. Een verslagje.  

We waren met twintig mensen aanwezig om te protesteren tegen het in onze ogen mishandelen van dikbilrunderen. Volgens ons worden hun erfelijke afwijkingen opzettelijk doorgefokt met als resultaat, dat deze vetgemeste dieren zo zwaar worden dat zij nauwelijks kunnen staan omdat hun poten hun gewicht bijna niet kunnen dragen. Dikbillen zijn erg zwak als gevolg van het doorfokken. Zij zijn zeer gevoelig voor allerlei infecties aan de luchtwegen en ontstekingen aan de gewrichten. Van de kalfjes wordt 80 procent geboren via een keizersnede en veel van de kalfjes sterven tijdens de geboorte. Een vaars heeft vaak niet genoeg melk voor haar jong of het kost het kalf zoveel inspanning om te drinken, dat het tijdens het drinken doodvalt.  

Deze dieren worden speciaal gefokt voor de paasveetentoonstellingen vanwege hun grote spiermassa zodat op de paasdis een sappige biefstuk op het bord ligt. De fokker van het zwaarste dier krijgt op de paasveetentoonstelling een prijs uitgereikt dat bij de slager in de etalage met foto enz. uitgestald wordt. De volwassen dieren worden, nadat zij gekocht zijn voor de paasslacht, met stroomstoten de wagens ingedreven waar zij ook nog eens te dicht op elkaar gepakt staan.  

De feestelijke bijeenkomst van de organisatie was ons bekend en zodoende zijn we Om 20.30 uur met ons allen letterlijk naar binnen gestormd. Halverwege werden we teruggestuurd meer omdat wij daar niet op ingingen, werd er aan ons getrokken en gesleurd door mensen van de organisatie (fokkers, sponsors, handelaren en leden van de vereniging van paasveetentoonstellingen). Toch bereikte iedereen het podium met het spandoek waarop stond "Stop manipulatie met dieren".  

De baas van het hotel begon nu aan het spandoek te trekken en kreeg daarbij de hulp van een aantal beroepsfokkers. We werden het podium afgeslagen, waarna een heftige vechtpartij ontstond. Drie mensen van ons werden tegen de grond geslagen en liepen hierbij verwondingen op. De voorzitter van de vereniging wist met veel moeite de zaak te sussen en gaf ons ondanks tegenwerpingen vanuit de zaal spreektijd na de belofte onzerzijds om daarna te verdwijnen. Onze standpunten hebben wij uiteen gezet onder begeleiding van veel kreten vanuit de zaal als "Ga liever werken" tot aan "Hang op dat tuig" en "We zullen jullie eens met stroomstoten bewerken".  

Ondanks deze interrupties gingen wij gewoon door met onze toespraak. Vervolgens hebben we de aanwezige wethouder Van Galen een protest cadeau aangeboden, dat bestond uit een kinderspeelgoedje met een boe-geluid. Daarna zijn we naar het politiebureau gegaan om aangifte te doen van mishandeling en daardoor opgelopen lichamelijk letsel. De politie had daar helemaal geen zin in, omdat ze liever geen moeilijkheden wilden hebben met die boeren. Op aandringen van ons is het toch gebeurd. De tegenpartij heeft later ook een aanklacht ingediend maar dan tegen ons en wel 'opzettelijke vernieling' van lampen, een spreekgestoelte en meer van dat fraais. (BAD)   

DISCUSSIEDAG VERZET TEGEN BIOTECHNOLOGIE 

WAGENINGEN - De invloed van biotechnologen op ons leven groeit en zal nog veel verder groeien. Wetenschapsoptimisten spreken over de 'bio-eeuw' als ze over de volgende eeuw spreken. De ontwikkelingen worden bepaald door de markt en de wetenschappelijke nieuwsgierigheid. Het is echter maar zeer de vraag of de meeste mensen in de wereld er iets aan hebben. 

Biotechnlogie belooft oplossingen van honger, ziektes en milieuvervuiling. De praktijk is echter een toenemende industriële vorm van landbouw, toenemende kloof tussen arm en rijk, die honger en ziekte veroorzaakt en geen echte aanpak van. vervuilende productieprocessen. Werkelijke oplossingen blijven uit, steeds vaker met een beroep op toekomstige technologie. Zo zegt Robert Goodman van het plantenbiotechbedrijf Ca/gene: "Genetische manipulatie is de bewezen milieuvriendelijke weg om de uitdaging van duurzame landbouw het hoofd te bieden, zowel economisch als ecologisch". Ook minister A1ders van milieu liet zich verleiden tot de uitspraak dat "biotechnologie een gouden kans heeft om bij te dragen tot duurzame ontwikkeling". 

Niet iedereen denkt hier zo over. Boeren en boerinnen moesten niets hebben van het biotechnologisch koeiengroeihormoon BST, dat een koe tot 15 procent hogere melkgift aanzet. Milieuorganisaties bepleiten met een kritische boer(innen)organisaties voor een werkelijk duurzame, biologische landbouw waarin de natuur zo min mogelijk geschaad wordt en de boerinnen een eerlijk inkomen verdienen. De Dierenbescherming verzet zich tegen genetische manipulatie van dieren omdat het voor de dieren nooit en te nimmer een verbetering van hun leven zal betekenen. De kritische Derde Wereld beweging spreekt voor zich uit tegen biotechnologie als strategie voor het verbeteren van de levensstandaard in de Derde Wereld, omdat geïmporteerde westerse technologie nog nooit echte verbetering heeft gebracht. 

Vanuit radicaal-linkse hoek wordt gewezen op de samenhang tussen deze terreinen. Als er zoveel onvrede met de huidige biotechnologie ontwikkeling is, moet verklaard worden waarom de ontwikkeling en toepassing van deze technologie vooral voorziet in het uitbreiden van nieuwe markten, het goedkoper produceren van producten en het vergroten van de winstmarge door de mogelijkheid ook levend materiaal te patenteren.  

Actiegroepen als de Ziedende Rooiers en Woedende Virussen proberen al jaren achtereen een discussie over biotechnologie vanuit dit perspectief los te woelen. Tot nu toe tevergeefs. Hoewel, hier en daar uit Leiden, Wageningen en Leeuwarden klinken de laatste jaren eveneens zeer kritische en afwijzende geluiden tegen biotechnologie. Het is echter verdomd lastig een handelingsperspectief te ontwikkelen. Daarmee bedoelen we dat het wel mogelijk is incidenteel een actie uit te voeren, maar dat daaruit nog geen strategie tegen biotechnologie valt op te maken. 

Er is een gezamenlijk project aan de hand waarvan de radicaal-linkse visie op biotechnologie in bredere kring bekendheid en aantrekkingskracht kan krijgen. Nu er zich dus een nog klein radicaal-links 'antibiotechnologisch' landschapje begint af te tekenen, lijkt het ons zeer nuttig om eens met elkaar te spreken over de stand van zaken, de problemen en mogelijke strategieën voor de toekomst. Mensen waarvan we weten dat ze vanuit een radicaal-linkse visie met biotechnologie bezig zijn, nodigen we uit. Maar er zijn wellicht ook mensen die we niet kennen en die wel met het onderwerp bezig zijn. 

Het biotechnologie archief NoGen en het Infocentrum uit Wageningen organiseren op zaterdag 22 mei een discussiedag over het verzet tegen biotechnologie. Deze dag heeft een aantal doelstellingen: - radicaal-linkse mensen die ontwikkelingen in de biotechnologie volgen en zich daartegen willen verzetten kennis met elkaar laten maken; - ervaringen en ideeën uitwisselen; - beoordelen van het huidige verzet; - bepalen wat verzet is en welke strategie(ën) we kunnen volgen; - werkbare standpunten over biotechnologie formuleren; - een klein stapje zetten in de opbouw van een campagne. 

We vragen de deelnemers een stuk te schrijven over de richting, de strategie die voor effectief verzet tegen biotechnologie gevolgd en ontwikkeld moet worden. Deze stukken worden in een reader bijeengebracht en aan deelnemers ongeveer tien dagen voorafgaand aan de discussiedag toegezonden. Van deelnemers wordt verwacht dat ze de reader minstens gelezen hebben. We rekenen op maximaal twintig mensen, omdat anders de ideeën nauwelijks uitwisselbaar zijn. (Nogen, Wageningen)  

DIERENBEVRIJDERS TREFFEN NERTSENBOERDERIJ HARD 

BEEKBERGEN - In de nacht van 16 op 17 maart 1993 hebben activisten van het Dieren Bevrijdings Front (DBF) de volledige administratie weggehaald bij de vossen- en nertsenproefboerderij op het terrein van het Spelderholt, DLO instituut voor de pluimveehouderij. Dit uit protest tegen de nog steeds bestaande fok van nertsen en vossen voor de overbodige bontindustrie, zo liet het DBF ons weten. In het bijzonder treft het Dierenbevrijdingsfront de proeffarm van het Spelderholt waar onderzoeken met de dieren wordt gedaan voor de Nederlandse bontfokkers. 

"De proeffarm voor de nertsen en vossen is opgericht in 1985. Op een terrein werden vijf sheds (open schuren) gebouwd voor vossen en nertsen. De kosten bedroegen een half miljoen gulden, weggegooid geld. Als onderzoeker werd Dr. Gerrit de Jonge aangetrokken die sindsdien de leider is van de pelsdierenfarm. Een fervent voorstander van bontfokkerijen en klant aan huis in diverse bontorganisaties.  

Vereerd wordt hij door de leden van de Nederlandse bontfokkersorganisatie NFE. De Jonge zorgt met zijn proeven voor hogere opbrengsten en winstvergroting van de fokkers, wat ten koste gaat van de nertsen en de vossen. Het onderzoek wordt voor de helft door de overheid betaald en voor de andere helft door de bontbranche. In de kooien op de farm zitten in de winter ongeveer 430 nertsen en ongeveer 80 vossen. Na de geboorte van de jonge nertsen en vossen loopt het aantal opgesloten dieren op tot ongeveer 2000 waarvan het grootste deel voor de winter wordt vermoord voor hun vel. 

Uit het kantoor, dat naast de farm is gelegen, zijn de fokadministratie, alle gegevens over dierproeven en een computer met de bestanden meegenomen.Door de fokadministratie midden in de paringsperiode voor de nertsen weg te halen, loopt de planning rond de paring volkomen in het honderd. Rond 10 maart zijn de eerste reuen en teven bij elkaar geweest om aan elkaar te wennen. Van tevoren is nauwkeurig gepland welke koppels moeten paren omdat er volgens bepaalde lijnen wordt gefokt en voor erfelijkheidsexperimenten. Binnen enkele dagen zouden de dieren wederom bij elkaar worden gezet voor de echte paringen.  

Nu wordt dit echter een groot probleem omdat het Dierenbevrijdingsfront de fokadministratie in handen heeft. Met het weghalen van de administratie verliest het Spelderholt de gegevens van een afgeronde, toekomstige en nog lopende dierproeven met nertsen en vossen. Lopende onderzoeken kunnen nu worden stopgezet omdat de opzetgegevens en waarnemingen tijdens de proef zijn verdwenen. Het onderzoek heeft tot doel: verbeteren van het fokresultaat, verlagen van de kostprijs, verbeteren van de pelskwaliteit, verminderen van de ammoniakuitstoot om zo te kunnen voldoen aan de landelijke milieu-eisen en zodoende het voortbestaan van de pelsdierenfokkerij te waarborgen.  

Kortom, al het onderzoek is gericht op het verbeteren van de concurrentiepositie van de Nederlandse pelsdierenfokker en verbeteren van het image van de branche. Dit laatste wordt gedaan door onder andere het zogenaamd welzijnsonderzoek. Dat er op het Spelderholt proeven worden uitgevoerd voor een beter welzijn van de dieren, daar gelooft het Dierenbevrijdingsfront niet in. Marginale verbeteringen zijn een lapmiddel en excuus voor een fout systeem. Het Dierenbevrijdingsfront eist de onmiddellijke afschaffing van bontfokkerijen, bonthandels en onderzoek voor de bontindustrie en het vrij laten van dieren die in de natuur thuis horen en niet in een kleine draadgaaskooi." 

GEEN LUCHTMOBIELE BRIGADE 

ARNHEM - Op Tweede Paasdag, maandag 12 april a.s. organiseert het Anti-Interventie Komitee (AIK) een demonstratieve Paasmars van Arnhem naar Deelen (voor programma zie agenda). De vliegbasis Deelen is een knooppunt voor materieel en oefeningen van de luchtmobiele brigade.  

De Paasmars 1993 richt zich tegen de luchtmobiele brigade dat het pronkstuk moet worden van het Nederlandse leger nieuwe stijl: een snel inzetbaar interventieleger, dat overal ter wereld kan optreden. Die inzet kan zelfstandig zijn, in VN-verband of samen met de bondgenoten uit de NAVO of de Westeuropese Unie. De nauwe militaire samenwerking met NAVO-bondgenoot Duitsland betekent voor de Nederlandse luchtmobiele brigade dat deze onder Duits commando kan worden ingezet.  

Argumenten van AIK tegen deze luchtmobiele brigade zijn:

De Paasmars 1993 pleit voor het ontmantelen van Deelen en keert zich tegen het gebruik van de prachtige Arnhemse, Ginkelse en Edese heides als oefenterreinen. Als ook de oefenvluchten van de talrijke helikopters boven Brabant en Gelderland die aanzienlijke schade met zich mee brengen. De inwoners van die regio's worden geconfronteerd met het gevaar van neerstortende machines, stank en geluidsoverlast. 

Eisen van AIK zijn: Ontwapening, geen luchtmobiele brigade. Geef Deelen terug aan de natuur. Bezuinig 6 miljard op de luchtmobiele brigade. Geen luchtmobiele troep op de schone Arnhemse en Ginkelse heides. Nergens heli-herrie en stank, ook niet in Brabant en Gelderland. Stop koloniale interventielegers. Ontwikkel vredesbeleid en steun vredesgroepen en initiatieven in de hele wereld. De Paasmarsen worden ook de komende jaren gehouden.  

EVEN VOOR PAALTJE STAAN 

AMSTERDAM - Het Is koopavond. Goedgemutst verlaat Ik de winkel aan de achterzijde van het pand, op weg naar m'n stukkie blik op wielen dat trouw op me wacht in de parkeergarage. Plotsklaps kom ik oog in oog te staan met een horde geitenwollensokken types, krakers, studenten, autonomen, doctorandussen en aanverwante artikelen. Een hoempapaorkest produceert semi-strijdvaardige muziek vanaf een mobiel podium. 'Amsterdam Autovrij!', scandeert de menigte over het Damrak. "Er Is zonet een paaltje onthuld", wordt me toegeschreeuwd door een demonstrant die me bij de actie probeert te betrekken. Ik geloof m'n ogen niet, de jaren zestig herleven. 

'Leuk dat je er bent!', lees ik in de aanhef van het me aangereikte pamflet. 'De actie duurt van 19.30 tot 20.30 uur, rond half acht arriveert er een vrachtwagen met daarop een actie-orkest. Deze rijdt de oprijlaan van de parkeergarage op van de Bijenkorf en blijft daar staan tot 20.30 uur. We blokkeren op die manier de toegang tot de garage (...), de uitgang laten we ongemoeid'.

Pftf, da's mooi meegenomen. Maar ik laat me meeslepen met de actie, hoef zo nodig nog niet weg. Er hebben zich zo'n 150 demonstranten voor het podium verzameld, daarmee de toegang van de garage blokkerend. Er is redelijk wat politie op de been, maar men heeft de opdracht gekregen de blokkade 'tot op zekere hoogte' te tolereren. Warme chocomelk gat van hand tot hand. Zo rond 19.50 uur bereikt de blokkade haar hoogtepunt: Op het Damrak wordt ten behoeve van de bescherming van het fietsverkeer symbolisch een paaltje neergezet met snelcement. 

Lucas Reynders, de voorzitter van de stichting Natuur en Milieu, onthult het rood-witte paaltje op plechtige wijze. De activisten komen één voor één het paaltje bewonderen, er wordt luid geapplaudiseerd en wederom wordt op luidruchtige wijze gescandeerd dat de overlast van het autoverkeer in de binnenstad de spuigaten uit loopt. Zeker op dit moment, het Damrak raakt ten gevolge van de inhuldiging aardig verstopt.

Het tolerantievermogen van de dienstdoende commissaris van politie kent snel z'n grenzen. Er wordt enige malen vriendelijk gesommeerd om ons op het Beursplein te begeven, waarna al snel een viertal bereden agenten op vervaarlijke wijze de menigte terug naar de ingang van de garage drijven. Het scheelt weinig, of er ontstaat een heus opstootje. Maar de organisatie van de actie is uiterst attent. Het pamflet had al duidelijk gemaakt dat 'indien de actie uit de hand dreigde te lopen, we een stapje opzij zouden doen. We hebben geen enkel belang bij een rel'.  

Tot half negen duurt de blokkade van de garage en stipt op tijd vertrekt de vrachtwagen met het orkest. De actie is daarmee opgeheven, er blijven nog wat activisten achter maar de politie komt ze vriendelijk vertellen dat "de actieleiding vindt dat het zo wel welletjes is geweest". 

Het Platform Binnenstad Autovrij herdacht met de actie het feit dat het precies een jaar geleden is geweest dat het referendum over het autoverkeer in de binnenstad werd gehouden. Bij een lage opkomst stemde een meerderheid voor het drastisch terugdringen van het autoverkeer. Van de toezegging van het stadsbestuur dat de uitslag zou worden doorgevoerd, is vooralsnog weinig terecht gekomen. Tot ergernis van het Platform dreigt het aantal parkeergarages zelfs verder toe te nemen.  

Bij de herinrichting van het Damrak vorig jaar ging een belangrijk deel van de aandacht uit naar Het Paaltje. Dat paaltje stond tot eind vorig jaar op een vluchtheuvel op het Damrak naast de Bijenkorf, onder meer op aandringen van de ENFB. Het paaltje moest beletten dat de fietsstrook werd gebruikt als voorsorteervak voor het autoverkeer dat rechtsaf de parkeergarage in wilde.  

Het paaltje veroorzaakte echter een nieuw verkeersprobleem; de stroom garageklanten blokkeerde nu de doorgang van het autoverkeer op het Damrak. Op aandrang van de middenstand werd het paaltje weer verwijderd eind vorig jaar. Het Platform Binnenstad Autovrij heeft er nu dus weer eventjes voor gezorgd dat het Paaltje er weer stond. De dag erna werd het geval weer verwijderd. Vol verwachting kijk ik uit naar de eerstvolgende koopavond. Zullen ze er weer staan, die actievoerders? (A)  

NCB DREIFT MONDDOOD GEMAAKT TE WORDEN 

UTRECHT -Op 7 april aanstaande dient bij de kantonrechter in Utrecht een kort geding tegen het Nederlands Centrum voor Buitenlanders (NCB). Dit kort geding wordt aangespannen door de Unie van Marokkaanse Moslim Organisaties in Nederland (UMMON). De UMMON is een voortzetting van de vereniging Amicales.  

De vereniging Amicales is in het begin van de zeventiger jaren opgericht met de bedoeling, Marokkaanse arbeiders in het buitenland te controleren over hun deelname aan politieke en vakbondswerk. Het Marokkaanse regime probeerde op deze manier de emancipatie van haar 'onderdanen' in het buitenland te blokkeren. Door de inzet van actieve Marokkanen en solidaire Nederlanders is deze opzet in Nederland mislukt.  

Nadat duidelijk werd waarvoor de Amicales was opgericht, is een protest op gang gekomen. Mede door deze protesten is toen de Amicales opgeheven. De Amicales werden In 1986 in Marokko opnieuw opgericht. Ook in Nederland hebben de Marokkaanse autoriteiten geprobeerd de Amicales nieuw leven In te blazen. Dat is aardig gelukt maar door de ervaring met de Amicales was men wijzer geworden. De autoriteiten gebruikten de oude naam niet meer. Zij richtten zich op moskeeverenigingen, sportclubs en andere culturele organisaties.  

Dit resulteerde in een vernieuwing van de UMMON, die overigens al in 19!7 was opgericht. De UMMON is de laatste tijd vooral bezig zijn image op te poetsen. Men probeert een image op te bouwen van een democratische moskee-federatie, die de belangen van Marokkanen behartigt met de Marokkaanse autoriteiten. Dat schijnt de redenering te zijn van de UMMON. Maar de werkelijkheid Is anders. De UMMON probeert iedere moskee van de Marokkanen onder controle te krijgen. In 1983 hebben bestuursleden van de UMMON een Imam (voorganger in een moskee) met geweld in zijn werk gehinderd omdat hij 'ongehoorzaam' zou zijn. Hij weigerde n.l. een gebed te zeggen voor de Marokkaanse koning. 

De UMMON heeft toen ook omstanders mishandeld en met vuurwapens bedreigd. Recentelijk heeft UMMON verschillende moskeebesturen die een zelfstandige federatie wilden oprichten, onder zware druk gezet om van hun plannen af te zien. Hierbij maakte de UMMON dankbaar gebruik van de officiële vertegenwoordiging van het Marokkaans regime in Nederland. 'Afvallige' moskeebesturen werden bij het consulaat geroepen en onder druk gezet om lid te worden van de UMMON. 

Tegen deze praktijken heeft het NCB samen met andere Marokkaanse organisaties geprotesteerd bij de Nederlandse overheid. Onlangs verscheen het boek Naast de Amicales nu de UMMON, dat documenten en verklaringen bevat omtrent de wijze waarop de UMMON namens de Marokkaanse overheid in Nederland opereert. Het blijkt, dat de UMMON een mantelorganisatie is van de Marokkaanse overheid die onder dreigementen de Marokkaanse migranten probeert te beïnvloeden. 

Het boek 'Naast de Amicales nu de UMMON' Is verkrijgbaar via het NCB (tel 030-963900). Een aantal Marokkaanse groepen organiseert tijdens het kort geding dat de UMMON tegen het NCB heeft aangespannen, een picket-line voor de ingang van de arrondissements-rechtbank in de Hamburgerstraat in Utrecht (zie agenda). AFA ondersteunt de picketline. 

PICKET KOSTO 

DEN BOSCH - Woensdag 17 maart werd bekend dat hetzejager Aad Kosto zaterdag 20 maart een inleiding zou houden bij de vrouwenserviceclub Zonta (een soort rotaryclub). Ook in Den Bosch lopen nogal wat mensen rond die het vluchtelingenbeleid inhumaan en uiterst onrechtvaardig vinden. Kosto is mede verantwoordelijk voor dat beleid dus een protest was alleszins op haar plaats.  

Gezien de beperkte mobilisatietijd en de vroege start van het symposium mobiliseerden wij alleen in Den Bosch en riepen mensen op om Kosto te verwelkomen met een picket-line. Wij verzamelden om 9.00 uur in Politiek Kafee de Bunker. Het was afwachten hoeveel mensen op de oproep zouden komen.  

Dat bleken er dertig te zijn. Bij het Casino waar Kosto aan zou komen, werd een 'douane' in elkaar gezet met behulp van hekjes en diverse borden. De keurig gekapte dames en heren die op de lezing afkwamen keken verbaasd om zich heen. De één is verbolgen over de openingszin van ons pamflet "Staatssecretaris Kosto praat vanmorgen voor de dames van de hogere middenklasse in het Casino". Anderen vonden dat het er bij hoort. Er zijn altijd mensen die er kennelijk een andere mening op na houden.  

Ook wordt er vreemd opgekeken naar mensen die hun mond afgeplakt hadden met tape. Je zag ze denken "Waar is dat nu goed voor"? Een auto kwam aangescheurd. Allerlei leuzen werden geroepen en Kosto verdween gehaast naar binnen. Gepikeerd over het feit dat Kosto het nodig vond om de demonstranten te ontlopen, besloten we om olievaten te halen en er een lawaai-picket van te maken. Geweldig wat een herrie je daarmee kan maken.  

Na een uur bakkeleien of het o nou herrie is of een ritme, waren we weer op onze hoede en we besloten om ons te verspreiden om de andere uitgangen in de gaten te houden. Bij de hoofdingang kwam de auto van Kosto voorgereden, maar dat bleek een afleidings-manoeuvre te zijn. Via een andere uitgang verdween Kosto in een auto. We vingen nog net een glimp op van Kosto die benieuwd was wie er sneller was, de stille auto of de demonstranten. De spandoeken werden opgerold olievaten weggerold en we keken terug op een geslaagde picket-line.  

KOERDISCH NIEUWJAAR NEWROZ 

21 Maart werd overal ter wereld en in het bijzonder in Turkije het Koerdische nieuwjaar Newroz gevierd. Traditiegetrouw reageerde de Turkse staat met provocaties op de door hen niet gewenste Koerdische cultuuruitingen. Het 'Revolutionair Komitee Koerdistan' (RKK) roept n.a.v. de gebeurtenissen op tot het sturen van protest-faxen aan de Turkse overheid. 

Het RKK schrijft in haar oproep dat er tijdens de vieringen vreedzame demonstraties in vele Koerdische steden naast provocaties sprake is geweest van bewuste aanvallen en morden door politie, leger en milities. Veel demonstranten, waaronder kinderen, zijn gevangen genomen.  

Het Koerdistan Informatie Centrum (KIC) meldde in een overzicht van de Newroz vieringen onder meer het volgende: "Cizre: Op de avond van 19 maart werd vanuit de wijk waar vooral dorpswachters, Turkse soldaten en politie en leden van de inlichtingendienst wonen het vuur geopend op de stad. Vervolgens werd het vuur geopend vanuit pantserwagens en tanks, die rondom Cizre zijn gestationeerd. Drie huizen zijn uitgebrand. Een ander doelwit van het spervuur was het hotel Kaduoglu waar zich naar schatting 70 journalisten en leden van delegaties uit Europa bevonden. Vooral een delegatie uit Finland kreeg het zwaar te verduren tijdens de beschieting. 

21 maart 1993: Duizenden mensen zijn op dit ogenblik de Newroz aan het vieren. Vanuit een pantserwagen is het vuur op de massa geopend, vier personen zijn aangehouden. Bismil: Door duizenden mensen werd Newroz gevierd. De festiviteiten werden door de politie uit elkaar geslagen waarbij twee zwaar gewonden vielen en meerdere mensen werden gearresteerd. Tatvan: Volgens berichten is de stad Tatvan sinds drie dagen door het leger omsingeld. Ondanks dit werden vandaag op alle bergtoppen het vuur van Newroz, ontstoken. Verder werd in het centrum en de verschillende, wijken het vuur ontstoken. Duizenden zijn de Newroz aan het vieren, 200 personen zijn aangehouden.  

Kurtalan: Bij de vieringen in Kurtalan is een persoon door de veiligheidskrachten om het leven gebracht. In tal van andere steden is op kleinschalig niveau Newroz gevierd. Op verschillende plaatsen hebben dorpswachters samen met veiligheidskrachten geprobeerd provocaties te veroorzaken, maar de meeste mensen hebben door het staakt het vuren, die eenzijdig door de PKK is afgekondigd, niet hierop gereageerd. Waardoor het dodental behoorlijk laag is in vergelijking met voorgaande vieringen."  

Tot zover de informatie, afkomstig van het Koerdistan Informatie Centrum. Ondanks de relatief rustige viering roept het Revolutionair Komitee Koerdistan via de fax te protesteren. Bedoeling is dat mensen die protesteren de Turkse overheid oproepen het geweld tegen het Koerdische volk te stoppen, de gevangenen vrij te laten en een einde te maken aan de onderdrukking van het Koerdische volk.  

De faxen kunnen naar:

- Gouverneur voor de regio Zuid-Oost Turkije (Noord-Koerdistan); Ünal Erkan, Olaganüstü Hal Valisi, Diyarbakir / Turkije. Faxnr: 09-9044181795.

- Ministerie van Binnenlandse Zaken; Ismet Sexgin, Icisleri Bakanligi, Ankara / Turkije. Faxnr: 099044281795.

- Mensenrechtenministerie; Mehmet Kahraman, Devlet Bakani, Ankara / Turkije.Faxnr: 09-9044191535. S.v.p. een kopietje faxen naar Revolutionair Komitee Koerdistan, 020-6891101 (Postbus 6376, 1005 EJ Amsterdam). 

RALF EN KNUD ZIJN VRIJ 

HAMBURG - Al vaker Is In NN geschreven over de gebeurtenissen in Hamburg. Over het politiegeweld tegen de Rote Flora (een groot gekraakt sociaalcultureel-politiek pand) en de daaruit volgende geheime dienst campagne. Deze campagne resulteerde uiteindelijk in de arrestatie van twee jongens van de Flora. Sla NN #118 (sept.'92 of NN #28 (jan.'93) er even op na, of lees hieronder wat er tot nu toe gebeurde. Hier op aansluitend het verhaal van de vrijspraak van Ralf en Knud en hoe het zover heeft kunnen komen. 

In een gezellige volkswijk in de Noordduitse stad Hamburg wordt in 1988 een oud theater gekraakt; de Rote Flora is geboren. Het zou een broeinest worden van buurtorganisaties, actiegroepen en ndere maatschappijkritische clubs. Eén en ander zeer tegen de zin van het stadsbestuur natuurlijk. 

Een nog grotere doorn in het oog van de heren bestuurders, is de grote steun die de Rote Flora in de wijk heeft. Steun die medio 1991 alleen maar groter werd toen de Flora mensen het braakliggende vuilnisveldje achter het pand in no ime veranderde in een schitterende tuin, voor iedereen uit de buurt toegankelijk die een beetje rust kon gebruiken. Ho ho, moet het stadsbestuur gedacht hebben; nog even en de wijkbewoners ontdekken dat kraken geen probleem maar een oplossing is. Op 23 juli '91 volgde dan ook een grove en gewelddadige ontruiming van de tuin. Anderhalf duizend smerissen gingen (ook de dagen erna nog) terroriserend door de wijk.  

Een kleine week na dit staatsgeweld werden twee jongens uit de Flora, Ralf en Knud, in een klein dorpje boven Hamburg opgepakt door agenten van het LKA (de Landes Kriminal Amt, de plaatselijke tak van de Bundes Kriminal Amt, vergelijkbaar met de Nederlandse PID als tak van de BVD). De geheimagenten stelden gezien te hebben dat de twee jongens een betontegel op een spoorbaantje gelegd zouden hebben. Een absurde aanklacht, die vanaf het begin op niets gebaseerd was, maar Ralf en Knud wel een half jaar in de bajes deed belanden.  

Vrijwel direct ontstond een grote steuncampagne voor de beide gevangenen tegen de poging van het LKA de Rote Flora verder te criminaliseren. In het voorjaar van '92 startte het proces tegen Ralf en Knud. Door het werk van de ondersteuningsgroep en de advocates/n konden de LKA-agenten niet ongestraft hun leugens verkondigen en werden zij gedwongen in de rechtszaal te verschijnen om tekst en uitleg te geven over hun beschuldigingen. Door hun gekonkel, vermommingen en de heiligheid van het woord van een smeris voor justitie sleepte het proces zich voort. Alle sympathisanten, advocates/n, ouders en vrienden/innen waren overtuigd van hun onschuld, maar het zag er somber uit... 

Op de Internationale Vrouwendag, 8 maart j.1. werd echter tegen alle verwachtingen in de rechtszaak met een 'vrijspraak' afgesloten. Aangezien het er niet naar uitziet dat het Openbaar Ministerie in hoger beroep zal gaan, kunnen de dossiers gesloten worden en kunnen Knud en Ralf een schadeloosstelling van 6 maanden cel tegemoet zien. De kranten staan bol van "een overwinning van de rechtsstaat".  

Ook de ondersteuningsgroep viert feest maar denkt nog lang niet dat er "zand erover" gezegd kan worden. In de toekomst zal het noodzakelijk zijn door te gaan al deze ontwikkelingen en de individuele verantwoordelijkheden verder te onderzoeken. Juist omdat de aanklacht tegen Ralf en Knud geen ongelukkig incident was. In dit geval beten de smerissen in het zand en kon door het proces alleen maar op meer steun voor de Rote Flora en haar ideeën gewonnen worden en mislukte zo de geplande vooropgezette criminalisering.  

Maar laten we ons niet voor de gek houden: Het gestook, de verdachtmakerij, de registraties, de constructies, de observaties, de benaderingen, kortom alle activiteiten van de geheime diensten gaan onverminderd voort. (Tups)

Naar boven
Naar overzicht dit nummer
Naar Jaargang 1993