Naar archief

UIT: NN #116-117 van 20 augustus 1992  

Zwart over wit 

Zoals je hebt kunnen lezen in de vorige twee NN's staat SAJONS voor Samenwerking Jongeren Organisaties in Nederland en Suriname. Behalve de samenwerking tussen jongeren uit deze beide landen, gaat het vooral ook om samenwerking tussen Surinaamse hier met Nederlandse jongeren hier. Ook over welke problemen er zoal kunnen ontstaan als 'zwarten' en 'witten' in een organisatie samen zitten kon je al in NN #114 en NN #115 lezen. 

Nu heb je binnen SAJONS niet alleen 'zwarten' en 'witten' maar ook diegenen geboren uit een witte en een zwarte ouder (ook wel half bloedjes genoemd; beter is eigenlijk 'dubbel bloed'). Die nemen dus weer een aparte positie in! Enerzijds kunnen zij beide groepen begrijpen en zich inleven in beide kulturen, anderzijds zullen ze geen van beide groepen voor 100% kunnen aanvoelen. 

Hoe uit zich dit bijvoorbeeld in een organisatie als SAJONS. Op een gegeven moment vonden een aantal Surinamers binnen. SAJONS het nodig om even apart bij elkaar te gaan zitten en riepen de beruchte 'zwarte vergadering' bijeen. Logies enerzijds, want als zwarte heb je toch een andere belevingswereld, maak je andere dingen mee op straat. Ook omdat bijvoorbeeld de organisatievorm van SAJONS en de interne nieuwsbrief nogal wit te noemen waren. 

Anderzijds irriteert het je misschien als witte want 'wij zijn toch allemaal gelijk, hebben hetzelfde doel toch'. 'Het gaat toch juist om samenwerking, waarom moeten ze nu weer apart.' Als 'dubbelbloed' dus, wordt je direkt met twee vragen gekonfronteerd. Ten eerste; 'ga ik naar die zwarte vergadering?' Tenslotte ben je in ieder geval zwart omdat je niet 100% wit bent en dus gekonfronteerd wordt met dagelijks racisme op straat, school, werk. Aan de andere kant heb je voor een groot deel. ook een wit waardepatroon, wordt je toch lets minder (anders) gediskrimineerd, etc. 

Maar stel je maakt een keuze om te gaan, dan weet Je nog niet of je wel uitgenodigd wordt!! Hoe zien zij jou? Moeilijke toestanden dus binnen SAJONS, want natuurlijk is het niet zo dat alle 'zwarten' voor zo'n vergadering waren, en ook niet alle 'witten' voelden zich direkt aangevallen door zo'n initiatief. 

Nu blijkt dat vele mensen die de vorige diskussiestukken hebben gelezen, de idee hebben dat het dus slecht gaat met SAJONS vanwege raciale spanningen en wederzijds wantrouwen. Wel, niet dat spanningen en wederzijds wantrouwen niet af en toe de kop op steken, of misschien zelfs altijd latent aanwezig zijn. Maar we bestaan als multiraciale organisatie tenminste.  

En niet om onszelf op de borst te slaan hoor, maar hoeveel van zulke organisaties telt Nederland? Doordat we, behalve misschien onze eigen, vooral toch gemeenschappelijke doelstellingen hebben, gezamenlijke aktiviteiten hebben georganiseerd, hebben we elkaar persoonlijk leren kennen, zijn er vriendschappen ontstaan. 

Want een van de manieren om echt af te komen van wederzijdse vooroordelen, is om elkaar te leren kennen, maar ook door vragen te stellen, kritiek te uiten en af en toe eens flink heftig te diskussiëren, zonder angst. En gesteld mag worden dat er in Nederland een groot gebrek is aan diskussie tussen (en niet over) wit en zwart, want men kent elkaar nauwelijks. Gelukkig is er een generatie aan het opkomen van jongeren die weten dat ze voortkomen uit de liefde tussen 'wit' & 'zwart'. Ze zullen zeker nog van zich doen spreken.  

Patrick   

Naar boven
Naar overzicht dit nummer
Naar Jaargang 1992