UIT: NN #108 van 16 april 1992   

Solidariteit kent geen grenzen 

Deel 1 : Nederland 

In de komende NN's zal telkenmale een bespreking te vinden zijn van enkele antifascisme bladen. Per editie zal steeds één land bij de kop gevat worden. Zo zullen in ieder geval Engeland, Frankrijk, Duitsland en België aan bod komen. Ofschoon deze landen vaak niet meer dan één dagreis van Ellecom afliggen, komt informatie over de strijd aldaar vaak niet verder dan de linkse boekhandel, of het archief van een nabije Infowinkel. Jammer, grensoverschrijdende verhalen kunnen een reuze stimulans zijn. In het besef van het eurocentristiese van deze serie, zeker in het begin, en ondanks de mooie titel, beginnen we onze wandeltocht in 'eigen land'. Ter leringh ende vermaek... 

DE ANTI FASCIST 

't Heden mag ons verraden, de toekomst blijft ons trouw.

Of verwachtingen vervliegen, ze groeien steeds opnieuw.

(Karl Liebknecht) 

'De Antifascist' wordt uitgegeven door een organisatie van het verzet in de Tweede Wereldoorlog, de AFVN (Anti-Fascistische Verzetsstrijders Nederland), Bond van Antifascisten.

Deze vereniging stelt zich in haar strijd 'Voor vrede en vriendschap tussen de volkeren' tweeërlei doel. Enerzijds gericht op het verleden: bekendheid geven aan de daden van het antifa verzet in de oorlog en steun en bijstand aan de slachtoffersters. Anderzijds gericht' op het heden door herlevend fascisme en iedere vorm van diskriminatie met alle, wettelijk toegestane, middelen te bestrijden. Verleden en heden, verzet toen en nu, liggen in elkaars verlengde en kunnen dan ook nooit los van elkaar bezien worden. 

Naast 'De antifascist' geeft de AFVN eigen uitgaves uit zoals 'Zaken doen tot elke prijs' (over de steun van de Zweedse bankiers Wallenberg aan de nazi's) en het onlangs in een 10de druk verschenen histories dokument 'Boek der kampen' (320 pagina's fotoos, verhalen, gruweldaden en emotie als eeuwigdurende waarschuwing). 

Ik vind 'De Antifascist' een unieke plaats innemen in antifa-blaadjesland. Als geen ander trekt ze al 18 jaar de lessen en ervaringen uit vroegere tijden door naar de strijd van nu. In het maartnummer van 1992 staan bijvoorbeeld artikelen over nazi-archieven in de BRD, de pensioenperikelen van Rost Von Tonningen, de zegeningen van het kapitalisme, Franse kernproeven, de steun van het Vaticaan aan oorlogsmisdadigers, over praktijken van de Rotterdamse vreemdelingensmeris en over de Februaristaking. 

Een onderwerp dat ook geregeld terugkomt, is de ontwikkeling in het Midden-Oosten, in het bijzonder de opstand der Palestijnen en het beleid van de staat Israël. In het genoemde maartnummer bijvoorbeeld veel aandacht voor de zogeheten vredesonderhandelingen. "Daarbij is het onvermijdelijk dat de feiten die zich voordeden bij het ontstaan van de staat Israël genoemd worden (...) Ik denk dat het nodig is steeds weer opnieuw de praktijk van het Zionisme te tonen in al z'n lelijke racistische werkelijkheid", betoogt H. Cohen in de inleiding van het artikel 'Vrede'. Vervolgens verhaalt hij van de moordpartijen en de verkrachtingen door het Israëliese leger in het Palestijnse dorpje Deir Yassin. Latere leiders als Begin en Shamir hebben veelvuldig deelgenomen aan soortgelijke bloedbaden. 

De veelgemaakte vergelijking van de Israëliese praktijk in de bezette gebieden met de naziterreur doet ook in 'De Antifascist' regelmatig stof opwaaien. In het eerste nummer van 1990 ontstaat hierover een heftige diskussie aangezwengeld door een abonnee, die verder bedankt met de woorden "kritiek op de huidige politiek van de staat Israël is zeker geoorloofd, (...) uw even stupide als brutale vergelijkingen met het Hitlerdom en het nazisme hangen mij echter reeds mijlenver de keel uit".  

De redaktie reageert in een lang betoog, waarin zij stelt joden niet als andere mensen te zien, waarvoor andere normen zouden moeten gelden. "Elk mens dient beoordeeld te worden naar zijn of haar daden, ongeacht of men jood, Palestijn of wat dan ook is." De reaktie wordt afgesloten met: "Wij wensen moord nog steeds moord te noemen, fascisten blijven voor ons fascisten, ook al zijn het joden". 

Terugdenkend aan het interview met de initiatiefgroep 'Stop de Nederzettingen – Boycot Israël' (NN #107), waarin deze groep ook zei voor antisemities uitgemaakt te zijn, realiseer ik me steeds meer dat antifascisme niet alleen vrijblijvend betogen tegen de Centrumdemokraten is. Antifascisme betekent een onvoorwaardelijke keuze in de strijd tegen elke onderdrukking. Overal en altijd. Dit kan pijnlijke situaties opleveren, bijvoorbeeld wanneer kritiek op Israël afgedaan wordt als antisemitisme. Ook het eigen handelen zal daarom krities gevolgd moeten worden, naast antifagroepen veroordelen bijvoorbeeld ook fascistiese groepen het nederzettingenbeleid van Israël. Duidelijkheid over motieven en idealen kan hierbij helpen. Of zoals 'De Antifascist' zegt: "Een wereld van vrede en vrijheid is ons doel!" 

Postbus 1 7350 AA Hoenderloo    

ANTIFASCISME NIEUWSBRIEF 

Onder het motto "Fascisme stinkt, de toekomst ruikt verdacht..." werkt het Antifascisme Overleg (AFO) uit Groningen al geruime tijd als geurtjesbestrijder. Het AFO is een diverse groep (van mensen die persoonlijk bedreigd zijn door fascisten, tot mensen die fascisme, "internationaal opborrelend uit de riolen" als bedreiging voor de gehele mensheid. zien) die in feite als doelstelling "het toezien en garanderen van artikel 1 van de Nederlandse grondwet" hebben. 

Het AFO probeert fascisme te remmen door het werken aan een archief, deelname aan antifa-aktiviteiten (demo's, herdenkingen en koncerten van bijv. de antifascistiese kultuurgroep de Vonk), het verwijderen van nazi-stickers en dito leuzen, en het geven van info en publiciteit door het maken van posters en de Nieuwsbrief. 

De Antifascisme Nieuwsbrief is een periodiek dat goed laat zien hoe lokaal nieuws en werk van een stedelijke groep gekombineerd kan worden met landelijke en internationale info en aktie. In elk nummer komen deze elementen dan ook terug. Zo is er een vast artikel dat steevast opent met: "Helaas hier weer een aflevering van onze kolumn met daarin alle bij ons bekende incidenten".  

In deze chronologie staat telkens een fikse opsomming van racistiese, seksistiese en fascistiese stickers en leuzen, straatgeweld van nazi's en 'voetballiefhebbers' tegen mensen van kleur, linksen en alternatief geklede mensen. Zo stonden in het laatste nummer (februari 1992) meldingen van ingegooide ruiten bij kraakpanden, het vredesinfocentrum en het COC, een racistiese 'sollicitatiebrief' en gewelddaden tegen diverse mensen. 

Een aktieve groep in Groningen en omgeving is het openlijk nazistiese en violente Aktiefront Nationaal-Socialisten (ANS), met Eite Homan als leider (lees voor meer info NN #95). In dit soort gevallen wordt de noodzaak, de goede zaak van een aktieve antifa-groep mét een blad weer eens duidelijk. Op landelijk nivo worden door de Antifascisme Nieuwsbrief andere initiatieven (bijv. de Februaristaking) en groepen (Antifa Utreg, Frysk Anti Fassisme Komitee, FOK) ondersteund. 

In de Antifascisme Nieuwsbrief staat, meer als in andere bladen, veel nieuws uit Duitsland. In het laatste nummer staan stukken over neonazi's in de ex-DDR (overgenomen uit het blad van Antifa Utreg, Postbus 13287, 3507 LG) en over de nazi-partijen rond Christian Worch ( Nationale Liste, Nationale Alternative en Deutsche Alternative) en hun internationale kontakten. Worch is een beruchte neonazi, die algemeen gezien wordt als de opvolger van de eerdere führer Michael Kühnen die op 25 april 1991 overleed. Worch is ook aktief in het Europese samenwerkingsverband KAH, dat in 1984 is opgericht om de geboortedag van Hitler te vieren.  

Tenslotte staan in het februarinummer een hoop 'weetjes' over de situatie in Duitsland. Wist u bijvoorbeeld dat enige maanden voor de eerste brandbommen bij vluchtelingencentra in de ex-DDR vele kritiese smerissen ontslagen zijn, of dat sinds kort de nazi's in Duitsland over opvallend veel geld beschikken. 

Hoe belangrijk landelijke aktie- en diskussiebladen ook zijn, voor de berichtgeving uit de regio zijn stedelijke of regionale bladen toch echt onmisbaar. Jammer alleen dat de de Antifascisme Nieuwsbrief zo onregelmatig uitkomt, het lijkt de Biepi Biepi uit Rotterdam wel. 

A.F.O. Postbus 1027 9701 BA Groningen