UIT: NN #107 van 2 april 1992   

Sankties tegen libië 

De VN veiligheidsraad heeft 31 maart besloten tot sankties tegen Libië. De Verenigde Staten en Groot-Brittannië manipuleerden de Veilgheidsraad tot deze stap om Libië op de knieën te krijgen. Het gaat daarbij zogenaamd om de 'internationale rechtsorde', die de VS en de Britten als bekend bewaken. In werkelijkheid gaat het om het op de knieën krijgen van de eigenwijze machthebber in Libië, om eigenbelang van twee landen. Met een internationale rechtsorde heeft dit alles niet te maken. Alles met de nieuwe wereldorde van Bush. 

Dat de VS zich allerminst zorgen maken om diktaturen is bekend. Ook bekend is dat ze zich wel zorgen maken om diktaturen die een eigen weg gaan, anders gezegd, de belangen van de Verenigde Staten en dus van de wereld bedreigen. Zo waren Hitler en Mussolini indertijd gematigd rechtse doortastende bestuurders in VS-ogen, totdat ze hun belangen doorkruisten. Toen werden ze Satan. 

De VS maakt ook een onderscheid tussen goed en slecht terrorisme. Het gaat bij de sankties tegen Libië om twee vermeende verantwoordelijken voor de aanslag op de Pan Am Boeing die op de Schotse plaats Lockerbie terecht kwam. Een vreselijke toestand, natuurlijk, maar afgezien van de gebrekkige bewijsvoering tegen de twee, zijn er meer van deze gebeurtenissen, waarvan men niets meer verneemt. Maar daar is de VS bij betrokken. 

De Amerikaanse politieke publicist en professor Linguïstiek Noam Chomsky, haalt in een artikel in dit verband de ergste tragedie van de jaren tachtig aan, het opblazen van een vliegtuig van Air India in 1985 bij de kust van Ierland. De aanslag kostte 329 mensen het leven.  

Chomsky: 'Het spoor van de schuldigen leidde naar een paramilitair trainingskamp in Alabama waar huurlingen werden opgeleid voor terroristische akties (LIC 1.) in Midden-Amerika en elders. Volgens ex-vrijwilligers had de leiding van het kamp nauwe banden met VS geheime diensten, en was persoonlijk medeverantwoordelijk voor het opblazen van de Air India-vlucht, naar wordt beweerd een uit de hand gelopen 'prikaktie'. Tijdens een bezoek aan India een aantal maanden later bevestigde procureur-generaal Edward min of meer dat de terroristische operatie haar basis in een VS-trainingskamp had. Bij afwezigheid van het ondervragen van 14.000 mensen en het doorzoeken van een gebied van 845 vierkante mijl (zoals bij Lockerbie, red), weten we weinig meer over deze operatie. Terwijl het aannemelijk is dat ondervraging van mensen in twee landen, in plaats van 50, de zaak op zou lossen. We weten één ding wel: dit was geen 'huiveringwekkend symbool van terrorisme' of een 'duivelse daad van slechtheid' die gestraft moet worden.' 

Er was nog een luchttragedie die niet geheel kan worden genegeerd: "het per ongeluk neerschieten van een Iraans passagiersvliegtuig boven de Perzische Golf door de USS Vincennes in 1988", waarbij 290 mensen werden gedood, en die de Lockerbie bom kan hebben uitgelokt (Mary Curtius, Boston Globe, 15 Nov). De 'Vincennes' was deel van een VS-legervloot in de Golf die hulp boodt aan Bush' maatje Saddam Hussein, die op dat moment problemen ondervond in zijn veroveringsoorlog tegen Iran. Vlak voordat de 'Vincennes' de airbus neerhaalde, hadden diens helikopters twee Iraanse speedboten tot zinken gebracht. 

"Wakker geschud door de ramp melde Iraanse airbus", het hoogtepunt in Wahington's "diplomatieke, militaire en ekonomische kampagne" om Saddam Hussein te steunen, zag Iran de realiteit in en kapituleerde feitelijk voor "Bagdad en Washington" die hun "militaire operaties tegen Teheran gelijkgeschakeld" hadden. (Dilip Hiro, 'The Longest Way', Routledge 1991, pag 211, 239). 

We zouden kunnen vragen waarom de krantenkolommen zo zeker zijn dat het neerhalen van het vliegtuig een "ongeluk" was. Niet iedereen is het daarmee eens. Bijvoorbeeld VS Marine Commandant David Carlson, die "luidkeels zijn ongeloof uitsprak" terwijl hij vanaf de nabijgelegen vloot toekeek, hoe de Vincennes iets neerschoot wat duidelijk een civiel vliegtuig in een luchtvak voor commerciële luchtvaart was. Wellicht uit "noodzaak om de betrouwbaarheid te testen van de Aegis", het high-tech raketsysteem. (Carlson, US Naval institute Proceedings, sept '89)." De commandant van de Vincennes en de verantwoordelijke officier werden door Bush onderscheiden wegens de "uitzonderlijk verdienstelijke bijdrage in het verlenen van een buitengewone prestatie" en voor de "kalme en professionele atmosfeer" tijdens de periode. De VS media bleven stil, in tegenstelling tot pers in de Derde Wereld die de feiten publiceerde. 

Een andere gebeurtenis is het neerhalen van Korea Air Lines vlucht 007 nadat die meer dan vier uur over strategies gevoelig Sovjet-gebied had gevlogen. 269 Mensen kwamen hierbij om. Een nieuw rapport van een vooraanstaand luchtnavigatie expert, Robert W. Allardyce, is vernietigend voor een onderzoek hiernaar van de Internationale Burger Luchtvaart Organisatie (ICAO, afgekort in het Engels). De ICAO hield het er op dat het vliegtuig niet op een spionagevlucht was, en de bemanning niet in de gaten had dat ze uit de koers waren en waren opgespoord door de Russische radar. Ze verklaarden dat het uit de koers raken van de KAL 007 waarschijnlijk het gevolg was van één verkeerde bit in de boordcomputer. 

Het rapport onderschreef in grote lijnen het VS standpunt in deze. De auteur van het nieuwe rapport was 30 jaar navigator bij Trans World Airlines en de officiële vertegenwoordiger van zijn vakbond in veel onderzoeken naar ongevallen veroorzaakt door navigatie. Hij zet de koers uit op een kaart en laat zien dat één foute bit nooit zo'n koers kan veroorzaken. Daarna laat hij zien dat twee en drie bit-fouten waarschijnlijk ook een andere koers opgeleverd hadden. Doorslaggevend bewijs vormt een in 1988 door het VS State Department vrijgegeven document dat in detail een in 1983 uitgegeven kaart van Russisch gebied beschrijft. De Sovjets verdedigden het neerhalen van het vliegtuig met het argument dat het om een spionagevlucht ging. 

Drie voorbeelden van VS-betrokkenheid bij en verantwoordelijkheid voor vliegtuigrampen. Per definitie geen terrorisme omdat de VS erbij betrokken zijn. De VS rechtsorde is de mijne niet. Tegen sankties tegen Libië, vóór sankties tegen Israël! 

rik 

Bron: Workers World, New Vork; Noam Chomsky in Lies of Our Times (LOOT), januari 1992, via APS 

1. LIC = Low Intensitiy Conflict, m.a.w., de algemene VS-politiek tegen het zuiden. Het komt neer op 'wie zoet is krijgt lekker, wie stout is de roe'. Een in het artikel van Chomsky aangehaalde kommentator over LIC omschrijft het als 'het bereiken van politieke doelen zonder al je middelen te hoeven in te zetten. In een legerhandleiding wordt LIC omschreven als dreigen of gebruik van geweld voor een van nature goed doel (namelijk de VS-politiek), dit geheel in tegenstelling tot het 'terrorisme' van tegenstanders.