Naar archief

UIT: NN #99/100 van 19 december 1991  

Het zwarte gat 

Verveeld zat ie wat in de kachel te staren, dan weer naar buiten. Het wilde maar niet donker worden, hoewel het gruis op de ramen hem al een eind op weg hielp. Brrr, wat was het koud. De wijzers van de Hema-klok gaven een tijd aan van half vier. Twaalf uur eerder was hij z'n bed in geschoten, nou ja, zeg maar gerust gedonderd. Alleen kon ie zich dat niet meer herinneren. Twaalf uur slaap had hij achter de rug, zoals gewoonlijk. Toch voelde hij zich nog lang niet uitgerust, integendeel. 

Met de grootste moeite had hij zonet de trap bestegen. Z'n benen voelden aan alsof hij de vorige dag zwaar aan sport zou hebben gedaan, loodzwaar. In zekere zin deed Robbie dagelijks aan sport, namelijk in ijltempo een forse hoeveelheid alkohol naar binnen slokken. Toch kon hij zich niet indenken dat hij zich daardoor zo belabberd voelde. Dat denken ging hem trouwens niet eenvoudig af. Z'n geheugen liet hem te vaak in de steek, zodat het verband tussen nu en daarnet enigszins troebel bleef. 

Hij ervaart het als de zwaarste periode van de dag, zo van het opstaan tot het donker worden. In de zomer, och, dan wil ie nog wel eens wat eerder z'n bed uit rollen: Heerlijk luieren in de zon, zodat het zweet z'n lichaam uit kon gutsen. Zou je dan stiekem een lucifertje bij het vocht houden, had je grote kans dat het vlam zou vatten. 

Straks kon de tv weer aan, het donderde niet wat er op het beeldscherm tevoorschijn werd getoverd, als het maar bewoog. En hij onderuit gezakt energie op kon doen voor het volgende nachtelijke bezoekje aan zijn favoriete huiskamer, drie straten verderop. Vlak voor zessen toch nog even de deur uit richting supermarkt, om wat goedkoop en simpels te scoren voor de avond prak. Meestal iets kant en klaars, hetgeen de bereiding bespoedigde. 

Het suisde door z'n kop, de godganse tijd. Een bloedirritante ruis, waar hij al weken last van had. Z'n kroegmaatjes hadden hem diverse malen geadviseerd eens flink uit te rusten. Maar hoe goed hij ook z'n best deed met niks doen, het mocht niet baten. Het volume van de tv zette 'ie extra luid, zodat de ruis enigszins te verteren was. Om elf uur was het weer feest. 

Met gezwinde spoed richting kroeg, een minuutje of vijf te voet. Het was nog wat stilletjes in De Bivak. Henkie was er, zoals gewoonlijk rond deze tijd al strontlazerus. Schande, vond onze hoofdpersoon ook dit keer weer. Hij vond Henkie maar een eikel om zo vroeg al zat te zijn, dat kon niet goed gaan. Schele Bert was eveneens vroeg van de partij en met hem wisselde hij zo nu en dan wat woorden.  

Maar het grootste gedeelte van de tijd staarde hij naar iets achter de barmens op de muur. Er hing wel niks, maar toch. Zonder dat 'ie het in de gaten had gehad, waren Gerda en Jan de kroeg binnen gelopen. Gerda fluisterde verschillende aanwezigen enkele korte zinnen in het oor. 

Ook Robbie kwam aan d beurt en knikte instemmend. De volgende dag zou er een kraakwachtbureau bezet gaan worden. Een aktie waar hij zich weer eens helemaal in kon vinden, in het tegenoffensief! Henkie had ondertussen de grootste moeite met het vinden van de buitendeur. Struikelend over enkele stoelen lukte het hem uiteindelijk het zwarte gat te bereiken.

Hoofdschuddend keek Robbie hem na en vroeg zich af of Henkie wel zonder verdere kleerscheuren z'n huis zou bereiken. Hoe later hoe drukker het werd in De Bivak. Rond half een kwam Robbie in z'n 'gewone' doen. Zo na het ledigen van een beugeltje of zes kwam z'n tong pas goed in beweging. De gesprekken die hij aanging, draaiden meestal rondom tv-items , verre landen en andere bij voorkeur van politie gevrijwaarde onderwerpen.  

Het rumoer in de kroeg nam hevige vormen aan. Geklep hier, geschreeuw daar en tussendoor probeerde van tijd tot tijd Bambo de hond zich te bewijzen. Maar dat moest 'ie niet te vaak doen, want dat resulteerde dan in een scheldkanonnade. Want men wilde niet gestoord worden in de diskussies. Bambo baalde als een stekker van De Bivak, en verwenste z'n baasje het slechtste toe. Die gore rook vond ie het ergste, moest ie van blaffen. Maar het rumoer maakte hem nog onrustiger, begrepen de mensen dat dan niet? 

Voor de zesde maal in een half uur tijd moest Robbie de aardappels afgieten. Des te vaker dat gebeurde, des te groter de moeite om de juiste richting voor de pot te vinden. Rond twee uur werd het pas echt lachen, gieren en brullen. Dan waren de 'serieuzen', zoals ze genoemd worden, al weer lang en breed vertrokken en kon het feest beginnen. Alleen de barvrouw moest nog om, maar die had duidelijk andere plannen. De muziek viel uit en dat veroorzaakte een pijnlijke stilte. Uit diverse monden kwamen de smeekbeden om meer electronisch lawaai... 

Shit, half drie alweer. Robbie stak z'n hoofd weer snel onder de dekens. Hij moest even diep nadenken wat hij zou doen vandaag. Oh hemel, de aktie tegen het kraakwachtbureau. Nou was het te laat, want er zou om 12 uur verzameld worden. Robbie baalde als een stekker. Trouwens, hij vroeg zich in aller ernst af hoe laat hij in bed gestapt was. Hij kon zich niks meer herinneren sinds Henkie de deur van het kafee uitgewaggeld was. Hij zou toch geen verkeerde dingen gedaan hebben? 

Maar in geval dat, vanavond zou hij niet naar De Bivak gaan. Mocht hij iets doms gedaan hebben, dan zouden ze dat morgen wel vergeten zijn. En trouwens, hij wilde liever Gerda niet tegen het lijf lopen. Die zou hem ongetwijfeld gaan verwijten dat hij niet was komen opdagen bij de aktie. Nee, het was verstandiger om vandaag naar een andere kroeg te gaan. 

De volgende dag had z'n aanvankelijke angst plaats gemaakt voor een soort van schaamte. Hij zou schele Bert kunnen bellen, die zou wel weten hoe hij zich gedragen had. Maar nee, wat had dat nou voor zin. Hij kon net zo goed naar De Bivak toe gaan en het dan aan schele Bert vragen. Die avond zat Robbie weer aan de bar, enigszins ongemakkelijk. Hij had het idee dat mensen het over hem gehad hadden, de vorige avond. Maar zeker wist hij het niet. Ha, daar kwam Bert binnen gelopen. "Bert, ehhh… wil je wat van me drinken?" 

Evert van der P.

Naar boven
Naar overzicht dit nummer
Naar Jaargang 1991