Naar archief

UIT: NN #94 van 3 oktober 1991   

BRIEVEN

Triest, onrealistisch, vaag en tegenstrijdig 

Reaktie op 'Welkom in utopia' 

Een maand terug plaatsten we een vraaggesprek met Michèl en Rymke. Onderwerp van gesprek: het boekje Akigoloké dat ze geschreven hebben, waarin gedachten de revue passeren over een nog op te zetten anarchistisch dorpje ergens in Nederland. Iggy Norant zet de nodige vraagtekens bij hun ideeën. 

Triest, onrealistisch, vaag en tegenstrijdig. Dat waren de trefwoorden die me zoal te binnen schoten bij het lezen van 'Welkom in Utopia' in NN #92 over dat zogenaamde anarchistisch dorpje... (Domela zou zich bij het lezen hiervan omdraaien in z'n graf!). Het is gewoon ronduit triest wat sommige mensen al niet als anarchie beschouwen! Michèl en Rymke walsen gewoon de grondbeginselen van de anarchie plat met hun stellingen over anarchie... 

Het dorpje Akigoloké is niet anarchistisch en zeker niet ecologisch te noemen. In een ecologisch perfecte verhouding, één met de natuurlijke omgeving, de aarde, horen behalve mensen, ook dieren thuis! Ze willen dan ook niet terug naar de oertijd, maar moeten wel! Handige apparaten horen niet thuis in een ecologisch verantwoord systeem, waarbij rekening gehouden zou moeten worden met de natuurlijke biotoop: Tenslotte voor een anarchist is plant en dier niet ondergeschikt aan de mens (zie vraag 1 in het stukje). 

Erg tegenstrijdig vind ik het antwoord bij vraag 5, waarbij het over genotsmiddelen gaat. "Te zot om los te lopen om afhankelijk te zijn van zo'n goedje...", zegt Michèl terwijl Rymke niet vies is "van die handige apparaten" waarvan ze dus weer afhankelijk is! Je kunt toch ook hout hakken met een bijl in plaats van een kettingzaag? Je kunt heel goedkoop en anarchistisch zelf tabak verbouwen of bierbrouwen; zelfs de Aboriginals, toch een heel anarchistisch volk (van nature), gebruiken genotsmiddelen. 

Ik denk dat de schrijver zich niet aan de werkelijke feiten houdt en veel te veel fantaseert vanuit z'n luie stoel midden in een grote stad. Daarbij veel te veel theoretiseert en te weinig praktiseert, degelijk haalbaarheidsonderzoek heeft gedaan en veel te snel zo'n boekje heeft geschreven. Veel belangrijke aspecten komen niet aan bod, zoals gevoel en de kinderen. Zijn ervaringen zijn teveel gebaseerd op stedelijke actiegroepen (zie antw. vr. 8). Waarbij situaties en sociale verhoudingen onderling niet realistisch te vergelijken zijn met de werkelijke leefsituatie in een anarchistisch dorpje. Zoiets als geld is al helemaal niet noodzakelijk, ik ken genoeg dorpjes waar geen stuiver wordt gebruikt. Maar dan moet je inderdaad beginnen in de oertijd, een jaar later in de steentijd en drie jaar later heb je een zelfvoorzienend dorpje. 

Maar om even op tegenstrijdige aspecten van het interview in te gaan... Frappant vond ik bijvoorbeeld de 'voorwaarden' (walg) bij vraag 2, waarbij men geen belang mag hechten aan het uiterlijk. Dus niet meer wassen, niet je haren kammen of knippen. scheren, laat maar groeien. Binnen een jaar krijg je luizen en wellicht uiteindelijk een gore ziekte, waardoor je er in dat dorpje geen lang leven hebt...  

En wat heeft 'veganisme' in vredesnaam met anarchie te maken? Veganisme is niet eens natuurlijk! Of moet je je kinderen bij de geboorte water geven in plaats van melk, wanneer de moeder geen moedermelk geven kan? Sowieso is dat dorpje met die voorwaarden kind- en dier onvriendelijk. Je kunt de kinderen toch niet "dwingen" naar je eigen waarden en normen te leven? Dat is toch niet anarchistisch? Een dorpje kun je toch niet ecologisch runnen zonder dieren? En waarom zou je ze zelfs niet eten? Zelfs dát is natuurlijk! Veganisme en vegetarisme is tenslotte maar iets dat specifiek in een welvaartsmaatschappij en konsumptiemaatschappij wordt gedaan. 

Net zo iets vreemds is die geweldloosheid. Ik pen tegen geweld, maar niet geweldloos. Toch noem ik mijzelf anarchist! Wanneer je dorpje regelmatig door bijvoorbeeld naziskins, voetbalsupporters of de kit wordt aangevallen, moet je op een gegeven moment wel geweld gaan gebruiken, als alles wat je hebt opgebouwd steeds wordt vernield. 

Vraag 9 antwoord... DAT SLAAT ALLES!!! Een 'anarchistisch dorpje' oprichten en daarvoor toestemming vragen aan de overheid! Lees die regel nog eens een paar keer en zal jij medeanarchist ook niet van die vreemde kriebels in je lachspieren voelen??? Terug naar het antwoord van vraag 2, waarbij je je naar de regels (walg!) moet schikken of anders maar moet oprotten en ergens anders zelf maar een dorpje moet oprichten. Verdraagzaamheid is nog wel zo'n belangrijke grondslag van het anarchisme. 

Heel 'on-anarchistisch' is bijvoorbeeld de stelling uit het antwoord van vraag 1, waarin gesteld wordt dat in zo'n dorpje specialisatie toegejuicht wordt! Specialisatie is juist vijand nr. 1 in een anarchistische vrijstaat. Specialisatie kreëert machtsfunkties! Wanneer iedereen op de wereld 'boer' zou zijn, zou in principe niemand MACHT op een medemens kunnen uitoefenen. Specifieke taken moeten zoveel mogelijk worden verdeeld en gewisseld. Zo ben je maandag boer, zondag bakker, zaterdag timmerman/vrouw, vrijdag kok(kin) etc., zodat niemand een machtspositie verwerft, al dan niet bewust of onbewust. Zo is kennis ook macht. 

In een anarchistisch dorpje gaan je medebewoners je al snel als een soort leider zien als je problemen van allerlei aard goed kunt oplossen en steeds vaker je raad en advies vragen en opvolgen. Zoiets gebeurt heel sluipend en onbewust! Op het laatst verstompt iedereen zo dat ze die persoon al vragen wat te doen tijdens bijvoorbeeld reparatiewerkzaamheden, in plaats van zelf initiatieven te nemen. 

Ik had graag wat dieper in willen gaan op het interview met de initiatiefnemers van het boekje, maar daar zouden 20 NN's voor nodig zijn, dus ik moet het kort houden. Maar ik zou graag met Michèl en Rymke willen diskussiëren en ervaringen uitwisselen. Om het kort te maken; ik vind dat iedereen zijn/haar idealen moet hebben om te verwezenlijken en het recht heeft die met anderen te delen, ongeacht de eventuele tegenstrijdigheden. Maar het dorpje in kwestie 'anarchistisch' noemen, vind ik beledigend en ongepast, gezien de ideeën over levensprincipes die daarvoor noodzakelijk zijn in dit geval. Anarchistisch noemen lijkt me ongepast, 'Linx radikuul' lijkt me beter ... 

Het links-radikule wereldje is toch al zo konservatief en intolerant als de pest! Met vastgeroeste waarden en normen. Enfin dat weten we wel. Loop voor de gein maar eens met een kroket of frikandel (al eet je geen vlees) een willekeurig kraakkafee binnen. Tja ik ben nogal sceptisch...sorry... maar dat is ook het enige punt waarin ik jullie volledig ondersteun. Desondanks wens ik jullie toch geluk en succes toe met jullie boekje en droom maar lekker! Welterusten, groetjes en een nachtkusje!  

afz. Iggy Norant, Arnhem 

Gevoelens van mensen laten zich niet sturen door wetten, idealen of theorieën. Laat niet een ander je leven bepalen, denk zelf! Alleen jij weet wat goed voor jezelf is...

Naar boven
Naar overzicht dit nummer
Naar Jaargang 1991