|
●
Ravage ●
Archief
● Overzicht
1991 ● Overzicht
#89 bijlage
Utrechtse
kraakbeweging reageert niet op ME RAADSELACHTIGE ONTRUIMING CROESELAAN De
harde kern van de Utrechtse kraakbeweging, in velerlei opzichten z'n tijd
ver vooruit ten opzichte van andere stedelijke kraakgroepen, heeft zich
ditmaal lelijk vergist in een nieuw soort bivakmuts. door
onze relreporter slome sul Het
idee kwam van Dolle Daan, een bekende aktivist uit Lombok en altijd in
voor een primeur. Totaal in vervoering geraakt door de toepassing van
de zogenaamde 'pleepot'helm in de Tour de France, kwam hij op het geniale
idee om ook de bekende autonome bivakmuts eens te vernieuwen. Veel aan
de kleur kun je niet doen, die moet universeel en zwart blijven. Een blunder
als die de Amsterdamse autonomen begingen, door in '86 zwarte mutsen met
een geel/rood randje rond de ogen te introduceren, waardoor het voor stillen
wel wat eenvoudiger werd gemaakt, was voor Dolle Daan niet weggelegd. Nee,
hij ontwierp een muts met een ingebouwd fluitje, gekombineerd met een
mini megafoontje. Hierdoor wordt het krakers mogelijk gemaakt om tijdens
akties en nachtelijke uitstapjes elkaar te waarschuwen op grote afstand.
En ook handig bij een lawaaiaktie voor het politiebureau, als je vriendje
of vriendinnetje weer eens achter de tralies is beland. Een uitvinding
die z'n weerga niet kent, uniek voor Europese begrippen. De krakers van de Croeselaan, nabij de Utrechtse Jaarbeurs, waren er als de kippen bij om de nieuwe bivakmutsen, door Dolle Daan muzakmutsen genoemd, uit te proberen. Ze zouden ontruimd worden en hadden het plannetje gemaakt om de ME vanuit de ramen met pek, veren en verf te begroeten op straat. Met muzakmutsen uitgeruste krakers stonden aan het begin van de Croeselaan en zouden de ingebouwde fluit gebruiken om het arriveren van de eerste ME'ers door te seinen naar de krakers voor en in de panden. Alles ging echter kompleet mis, wat heet. De
ontruiming verliep als een akkefietje, ME'ers konden probleemloos op het
dak van de kraakpanden klimmen, zonder enige vorm van verzet. Ze zagen
de krakers maar uit de ramen hangen, roerloos in doodse stilte. De krakers
op straat reageerden ook niet toen de ME busjes langs hen reden. Hoe
kon dit nu gebeuren, waren de krakers verrast door de overmacht aan politie
of hoe zit dat? Felle Francien legt uit wat er mis is gegaan: "Tja,
het was niet echt onze schuld. Het zat 'm in die nieuwe muzakmutsen van
Dolle Daan. Hij had namelijk veel stof nodig om de fluit en de megafoon
goed in te bouwen. Nu, de beste zijde van de muts die zich voor een dergelijke
ingreep leent is de achterzijde. Waar wij eigenlijk te laat achter kwamen,
was dat door de plaatsing van de fluit aan de mond, de ooggaten op ons
achterhoofd kwamen te zitten. Nu, je hebt ze wel maar de meeste krakers
hebben dus mooi geen ogen in hun achterhoofd." Maar ondanks deze mislukking is het idee op zich om nieuwe types bivakmutsen te ontwerpen, landelijk ingeslagen als een bom! Naar verluidt zijn er op tal van plaatsen spontaan muts-werkgroepjes ontstaan. Amsterdam spant de kroon, zoals bijgaande foto duidelijk maakt (genomen voor de het kafee de Molli).
|
||