Naar archief

UIT: NN #86 van 13 juni 1991   

Nederlands suriname beleid: jut en jul in de tropen 

Suriname, het land waar niemand om geeft 

Na zich jarenlang geen klap geïnteresseerd te hebben voor Suriname, komt de huidige Nederlandse regering plotseling op de proppen met een aantal ferme uitspraken betreffende haar ex-kolonie. Het landje aan de Noordwest-kust van Zuid-amerika zou vervallen zijn tot een permanente staat van dictatoriaal militair gezag. 

Bovendien zou sinds kort (onder auspiciën van de militairen) het fenomeen cocaïnehandel als bron voor persoonlijke verrijking zijn uitgevonden. En tot slot is er dan de economie; deze is zo zwak dat ze nog steeds niet in staat is om een fatsoenlijk inkomen te verzorgen aan die Surinamers die in hun eigen land wonen, laat staan aan diegenen die (begrijpelijkerwijs) hun toevlucht tot Nederland gezocht hebben. 

Al deze zaken zouden het gevolg zijn van Surinaams wanbeleid, zodat vadertje Nederland maar eens moet gaan ingrijpen. 

Twee opties voor ingrijpen 

Voor dit ingrijpen zijn op dit moment twee opties: nummer een is het aangaan van een gemenebest tussen Suriname en Nederland, de tweede is het laten interveniëren van militairen (Nederlandse maar als het moet ook Amerikaanse?) op Surinaams grondgebied. De laatste optie is bedoeld voor als de militairen rond Bouterse niet terug zouden willen gaan naar hun kazerne. 

Om met de laatste optie te beginnen: Van den Broek en Weisglass (van wie dit plan afkomstig is) hebben namens het CDA en de VVD weer eens laten zien niet over al te veel realiteitszin te beschikken. Probeer je eens in te denken: Nederlandse Jantjes die al schietend oprukken naar de Memre Boekoe-kazerne in Paramaribo, om er daar achter te komen dat Bouterse en z'n manschappen zich al hebben teruggetrokken in Oost-Suriname. Een "frische frolige Krieg" kan men in een dergelijke situatie wel gevoegelijk vergeten. 

Sterker nog: een op het eerste gezicht operette-achtige inval zou wel eens kunnen ontaarden in een harde guerrillastrijd waarmee het laatste beetje infrastructuur en economische bedrijvigheid van Suriname voorgoed naar de ratsmodee wordt geholpen. Of men überhaupt wel het recht heeft om een ander land binnen te vallen, dat is een vraag die kennelijk al helemaal niet wil doordringen in de hersenen van beide al eerder genoemde politici. 

Gemenebest 

Dan het Gemenebest-plan: ondanks de veel bredere consensus die hier over in politiek Nederland leeft heb ik hier ook zo m'n bedenkingen tegen. Nederland heeft in het verleden weinig anders gedaan dan Suriname met problemen op te zadelen. Bij de onafhankelijkheid heeft het Suriname achtergelaten met een praktisch failliete boedel, en had er daarbij voor gezorgd dat de voornaamste bronnen van inkomsten (het waterkrachtenergie-project van de Brokopondodam en de bauxietwinning door Suralco) aan het Amerikaanse bedrijf Alcoa waren verkocht. 

In 1982 was het weer de Nederlandse militair-attaché kolonel H. Valk die Bouterse en consorten stevig bij de hand hield en ze begeleidde bij het plegen van de staatsgreep. Na deze geslaagde staatsgreep had meneer Valk zelfs het lef om een gelukstelegram te zenden naar de KMS te Weert (in Nederland). In dit briefje stond de volgende tekst: "Schitterende opleiding die de onderofficier Bouterse in staat had gesteld zulk degelijk militair werk af te leveren". 

Met Nederlandse diplomatieke hulp was het Surinaamse leger voor de komende jaren stevig in het zadel gezet. Het was Nederland dat Suriname na drie eeuwen plunderen in het diepe heeft gegooid, en het was Nederland die Suriname met Bouterse heeft opgescheept.  

Massaal naar het Binnenhof 

Als minister Pronk (ontwikkelingssamenwerking) in de Weekkrant Suriname van 12 juni jl. zegt dat:" [...] het leger aan de wortel ligt van alles wat er fout gaat", dan liegt hij. Nederlandse politici zouden eens wat minder arrogante onzin moeten poneren als het om Suriname gaat.  

En voor de Surinamers die wel wat zien in de Gemenebest-plannen: ik kan jullie ideeën heel goed begrijpen. Nederland is na al haar gepruts en geschikaneer verplicht, om eindelijk eens herstelbetalingen te geven voor de opbouw van het land. Maar besef wel dat Suriname bij een Gemenebest wel weer zit opgescheept met een stel neokoloniale, paternalistische Nederlandse betweters. 

Dan voor wat een eventuele militaire interventie van Nederlandse zijde betreft: of die nou met behulp van de VS wordt uitgevoerd of niet, gemoord en vernield zal er worden. Mocht iets dergelijks gaan plaatsvinden dan hoop ik dat de in Nederland woonachtige Surinamers massaal zullen optrekken naar het Binnenhof, om daar de Nederlandse regering d.m.v. een pittig protest tegen dergelijk optreden te kakken te zetten. 

En de rest van actievoerend Nederland moet dan niet in de luie stoel blijven zitten wauwelen maar inhaken. 

Hans MariNEE 

Voornaamste gebruikte bronnen:

-Geheim rapport bevestigt: Nederlandse militairen brachten Bouterse aan de macht./ E. Verhey: G.v. Westerloo. Vrij Nederland 30-7/'83.

-Machiavelli in Fort Zeelandia: achtergronden van de ontwikkelingen in Suriname./ J.v. Straaten e.a. Derde Wereld, nr. 1/2 '83, p. 101/12l.

-Diverse Surinaamse kranten. 

Naar boven
Naar overzicht dit nummer
Naar Jaargang 1991