|
●
Ravage ●
Archief
● Overzicht
1990 ● Overzicht
#61 UIT: NN #61 van 12 juli 1990
Al eerder hebben we geschreven over de dood van Lupi, woonachtig in het WNC te Groningen. Het eerste bericht dat hierover verscheen, was een verklaring afkomstig van mensen die Lupi goed kenden, geplaatst in NN #57. Dezelfde verklaring drukte het blad Lekker Fris ook af, vergezeld van een persoonlijk schrijven van Kees, medewerker van Lekker Fris. Dit werd 'm niet in dank afgenomen, zie onder meer een reaktie in NN #59. Kees reageert nu zelf met het volgende schrijven. Aan allen die zich gestoord hebben aan mijn reaktie op de eerste verklaring van het WNC omtrent de dood van Lupi. In dit stuk wil ik proberen in te gaan op de kritiek die is losgekomen naar aanleiding van mijn stukje in Lekker Fris (zie kader) en op dat nummer van Lekker Fris als geheel (zie voor dergelijke kritiek NN #59). Ik had dit stuk eerder kunnen schrijven maar heb dat doelbewust niet gedaan. De gemoederen zijn voor mijn gevoel veel te hoog opgelopen en ik wilde op korte termijn niet nog eens extra olie op het vuur gooien. Daarnaast loop ik, met het schrijven van welke reaktie dan ook, het risiko dat me wederom patriarchaal denken verweten wordt en de diskussie in kwaadheid blijft hangen. Omdat ik de kritiek serieus wil nemen, heb ik besloten om toch te reageren. In de eerste plaats wil ik duidelijk stellen dat het echt niet mijn bedoeling is geweest om mensen persoonlijk te kwetsen. Ik snap dat mijn stukje voor mensen die nauw bij Lupi betrokken waren, de druppel was die de emmer deed overlopen. Voor die mensen spijt het me en kan ik alleen maar zeggen dat ik geen trap na heb willen geven. De kwaadheid die in bredere kringen is ontstaan kan ik echter minder goed volgen, evenals de inhoudelijke kritiek op mijn stukje. Mijn stukje in Lekker Fris was voor de helft beschrijvend (hoe waren de reakties op de dood van Lupi in Nijmegen en omstreken, welke spekulaties deden de ronde, en de hoop op een verklaring die een eind aan deze spekulaties had kunnen maken), het tweede deel hield inderdaad kritiek in, kritiek op de afstandelijkheid van die eerste verklaring. Ik ben redaktielid van Lekker Fris en voel in die zin een zekere verantwoordelijkheid om inhoudelijk een zo goed mogelijk blad te maken. Een blad waarin enerzijds krities gekeken wordt naar de huidige maatschappij, anderzijds naar de beweging of sien. Een belangrijk (zoniet het belangrijkste) onderdeel daarvan is voor mij de manier waarop in de sien (en daarbuiten) met elkaar omgegaan en over elkaar gedacht wordt. Dat zou voor mijn gevoel de basis van een politieke of alternatieve beweging moeten zijn. Vanuit die achtergrond kreeg ik met het volgende probleem te maken: het overlijden van Lupi zorgde bij vrijwel iedereen die zich nog enigszins betrokken voelt bij de sien, en dus ook bij ons en naar ik aanneem ook bij onze lezers/sters, voor een schok. Dan komt hierover een verklaring uit die ontzettend vaag en afstandelijk is. Velen waren door deze verklaring nogmaals geschokt. Normaal plaatsen we slechte verklaringen niet in Lekker Fris, maar de dood van Lupi was te belangrijk om er geen aandacht aan te besteden. Doordat ik het maken van een blad, de lezers/sters, zo'n belangrijke verklaring en m'n eigen ideeën serieus probeer te nemen, voelde ik me op dat moment gedwongen om een stukje te schrijven. Deels om de lezers/sters die niet midden in de sien zitten een beeld te geven van de situatie en de gevoelens -die in de sien leefden, deels omdat er voor mijn gevoel een kritiese kanttekening bij de afstandelijkheid van die verklaring geplaatst moest worden. Een deel van de inhoudelijke kritiek op mijn stukje vind ik dan ook niet terecht. Mij wordt verweten dat ik publiekelijk kritiek heb geuit op de verklaring zonder eerst kontakt te zoeken met betrokkenen in Groningen. Tegelijk wordt toegegeven dat die verklaring vaag en afstandelijk is. Gelukkig kwam na het verschijnen van Lekker Fris #8t dan ook een tweede verklaring uit. Naar ik begrepen heb omdat die eerste verklaring, ook door betrokkenen uit Groningen, een slechte verklaring gevonden werd. Die inhoudelijke kritiek snap ik dan ook niet. Er wordt een publiekelijke verklaring uitgegeven en als daarover kritiek komt of onduidelijkheid over bestaat moet je persoonlijk kontakt zoeken. Ik neem aan dat een verklaring onder die omstandigheden juist geschreven wordt om te voorkomen dat mensen in de telefoon klimmen. Daarnaast heeft niet iedereen de mogelijkheid om kontakt op te nemen met mensen in Groningen, iets wat voor een deel van de Lekker Fris-lezers/sters zeker op zal gaan. Verder vind ik het vreemd dat kritiek op een verklaring wel intern geleverd, maar niet op papier gezet mag worden. Dat gebeurt voor mijn gevoel in de sien te vaak en wil ik juist proberen te doorbreken met een blad als Lekker Fris. In de kritiek komt ook naar voren dat ik uit gegaan zou zijn van spekulaties en roddels en dat ik verteld heb wat wel en wat niet gebeurd kon zijn. Dat klopt gewoon niet, ik ben uitgegaan van de situatie in Nijmegen en omstreken en van de eerste verklaring. De eerste alinea's van mijn stukje zijn beschrijvend. "Wat gebeurde er in Nijmegen en omstreken op het moment dat het nieuws over de dood van LUPI naar buiten kwam?" Daarbij was de burgerlijke pers voor de meeste mensen in eerste instantie de belangrijkste informatiebron en waren de spekulaties niet van de lucht. Het zou voor mijn gevoel hypokriet zijn om dat te ontkennen. Ook in de sien gaat iedereen gedeeltelijk af op informatie uit de pers als er geen andere informatie voor handen is, wordt er gespekuleerd en is het roddelcircuit behoorlijk ontwikkeld. Dit beschrijvende gedeelte heb ik geschreven om aan te geven hoe belangrijk een verklaring op dat moment had kunnen zijn, juist om een eind te kunnen maken aan die spekulaties en het gebrek aan informatie. De vaagheid en afstandelijkheid van die eerste verklaring zorgde gedeeltelijk voor het tegenovergestelde en was mede daardoor zo storend. Verder wordt me verweten dat mijn kritiek niet opbouwend zou zijn en niet vanuit gelijkwaardigheid wordt gegeven, daaruit wordt de konklusie getrokken dat ik een patriarchale instelling zou hebben. Het opbouwende van mijn kritiek (ook al hoeft kritiek volgens mij niet per definitie opbouwend te zijn, je kan kritiek hebben zonder het antwoord te weten) is naar mijn idee de waarschuwing voor de gevolgen van verklaringen of opstellingen die onduidelijk of afstandelijk zijn. Overigens wil ik daarbij opmerken dat veel verklaringen daaronder gebukt gaan. In dit geval was het echter zo fundamenteel dat die kritiek voor mijn gevoel geleverd moest worden. Fundamenteel omdat het niet over één of ander politiek item maar over iemand ging. Wat betreft het ongelijkwaardige neem ik aan dat hiermee wordt bedoeld dat de verklaring onder heel moeilijke omstandigheden werd geschreven, terwijl het voor mij gemakkelijk is om daar vanaf een afstand kritiek op te leveren. Dat is waar, net zoals het nu voor mij ongetwijfeld makkelijker is om te reageren dan voor mensen die direkt bij Lupi betrokken waren. Daar kan ik, ook al zou ik dat willen, helaas niets aan doen. Daarbij moet iedereen echter wel bedenken dat ik die reaktie geschreven heb, en nu weer reageer, vanuit mijn eigen betrokkenheid. Niet omdat ik het leuk vind om kritiek te leveren of om mensen een trap te geven. Tenslotte wil ik nog wat opmerkingen maken over Lekker Fris #8 als geheel. In de eerste plaats is de indruk dat we met dit nummer het WNC, of de mensen rond het WNC, doelbewust hebben willen pakken onjuist. Het stuk op de voorpagina is onafhankelijk van de verdere inhoud geschreven en het onderwerp voor dit stuk stond al geruime tijd vast. De strekking van het stuk is een kanttekening bij de manier waarop er, ook in de sien, met dodenherdenking, eerbied voor overledenen, enz., wordt omgegaan. In het kader van dit stuk viel voor de schrijver, gezien de afstandelijkheid van de eerste verklaring, nauwelijks aan een verwijzing naar deze verklaring te ontkomen. Wat betreft het poppetje dat onder de oproep voor de ontruiming stond, wil ik opmerken dat iedereen binnen de redaktie met stomheid geslagen was toen hierin een dood poppetje werd gezien. Het is één tekeningetje uit een serie die we af en toe als lay-out plaatjes gebruiken. Dit tekeningetje hebben we al eerder gebruikt en werd door de één gezien als zonnend figuurtje, door de ander als bedwelmd door de stank van Lekker Fris en door de volgende als een figuurtje dat in slaap gevallen was door de inhoud van Lekker Fris. Het is vervelend als dit tekeningetje bij sommigen is overgekomen als een doelbewust geplaatst dood poppetje, bij ons was dat idee niet opgekomen. Hopelijk heb ik met dit stuk voldoende duidelijk kunnen maken over het waarom van mijn stuk in Lekker Fris en die Lekker Fris als geheel. Nogmaals, ik hoop dat mensen die zich gekwetst voelen willen aannemen dat het niet mijn, noch als redaktie onze, bedoeling was om te kwetsen. Aan de andere kant hoop ik ook dat we in het vervolg termen als riooljournalistiek kunnen vermijden op het moment dat mensen met integere bedoelingen iets schrijven dat bij anderen verkeerd over komt. Kees Lekker Fris is een aktieblad uit Nijmegen. Red.
|
||