● Ravage   ● Archief    ● Overzicht 1990    ● Overzicht #51

UIT: NN #51 van 22 februari 1990

MANDELA VRIJ, WIJ SNIJDEN DOOR

In de nacht van zaterdag 17 februari werd in Nederland, Italië en West-Duitsland aktie gevoerd tegen SHELL met als hoofdeis dat SHELL vertrekt uit Zuid-Afrika. In Nederland werden pompstations vernield en tankauto's gesaboteerd. Dit is een interview met twee van de mensen uit Nederland die aan de akties hebben deelgenomen. Interviewer en geïnterviewden blijven om hopelijk begrijpelijke redenen liever anoniem. Voorts publiceren we de persverklaring in kader.

Vraag: Allereerst, iedereen kan zich wel uitgeven voor aktievoerder en een interview afgeven. Hoe weten we dat jullie bij de aktie betrokken zijn geweest?

Karin: "We hebben aan dat probleem gedacht en een bewijs voor de pers verzorgd dat ze dus na kunnen trekken. Op het dak van het betreffende objekt in Deventer hebben we een lichtgevend olifantje achtergelaten. Journalisten die het niet vertrouwen kunnen dat navragen bij de plaatselijke politie. Waarschijnlijk ligt het er nog steeds en moet de journalist het persoonlijk van het dak afhalen."

Vraag: Goed, vorige nacht zijn er weer akties tegen Shell geweest. We hebben de persverklaring voor ons liggen, het gaat nog steeds om Zuid-Afrika dus?

Karin: "Volgende vraag?"

Pieter: "Dat is wel duidelijk. Er is aan feitelijke omstandigheden in Zuid-Afrika nog geen moer veranderd. Wel heeft de zwarte bevolking natuurlijk enkele belangrijke overwinningen geboekt. Dat de racisten gedwongen werden het verbod op al hun organisaties op te heffen, de onvoorwaardelijke vrijlating van Mandela. Maar tot nu toe blijft het daarbij en je kunt zeggen dat de strijd om de bevrijding juist een nieuwe fase ingegaan is. Juist nu maken ze zich op om het gevecht voor de daadwerkelijke omwenteling door te zetten."

Vraag: Nou zeggen jullie dat de kampagne tegen Shell zich steeds verder ontwikkelt en Shell steeds sterker onder druk komt te staan. Maar is dat wel zo, is het niet eerder dat de akties afnemen in aantal en dat in de politieke top de wil om sankties tegen Zuid-Afrika te nemen, kleiner dan ooit is?

Karin: "Ik zie niet zo dat akties afnemen ten aanzien van één of twee jaar geleden. Je hoort er misschien minder over omdat iedereen ze zo langzamerhand wel gewend zijn. En in landen als Denemarken of Zweden groeit het aantal nog steeds als kool. In West-Duitsland is het in radikale kringen diskussiethema nummer één, er zijn grote vergaderingen over en er komen brochures uit. De kampagne verspreidt zich langzaam ook naar andere landen: Italië, Canada. Je maakt ons niet wijs dat dat niet bedreigend is voor Shell. Daarnaast is het ook belangrijk dat ook de 'gewone mensen' (Pieter: "ze bedoelt niet-aktievoerders") in toenemende mate bewust zijn van de rol die dit bedrijf speelt. Zeker in Nederland maar ook in bovengenoemde landen is dit bedrijf voor veel mensen besmet geraakt. Dat komt doordat het aangevallen is en wordt. Niet alleen op een illegale manier, de legale kampagnes spelen natuurlijk ook een grote rol, maar de aanhoudende sabotage tegen het bedrijf heeft iets duidelijk gemaakt. En al zetten niet alle bewust geworden mensen die kennis om in boykot, er is wel degelijk een stijgende tendens te bespeuren in het aantal mensen dat vindt dat aan Shell een rottig luchtje zit."

Pieter: "En wat de politiek betreft (in West Europa dan), daar richten we ons niet op. De slag om hen te dwingen Shell te laten vallen is al een hele tijd geleden verloren. Voor zover die al gevoerd is. De Thatchers, Kohls en Lubbersen draaien om elke hete brei heen en spreken zich nooit direkt uit, maar ze staan aan de kant van Shell en halen zelfs konstant de kolen voor hen uit het vuur door de 'kritische betrokkenheid' te propageren en mét Shell te verklaren dat je juist in Zuid Afrika moet blijven om kritiek uit te oefenen. Dat zullen ze niet veranderen, daarvoor is politieke heerschappij en bedrijfsleven ook veel te veel twee handen op één buik. Ze laten Shell niet vallen ondanks grote druk vanuit de basis (zoals ze toen ook met die kruisraketten de VS

niet in de steek lieten). Maar ze moeten wel steeds duidelijker hun gezicht laten zien. De aanvaring tussen regering en LOTA gemeenten was wat dat betreft het duidelijkste voorbeeld. Terwijl die gemeenten het nog wel zo keurig spelen. Konden we ook meteen even merken wat ie er aan hebt dat de PvdA in de regering zit. Op dát moment zet de regering zich in om Shell te hulp te komen. Want ze snappen dat de LOTA's het effekt kunnen hebben van een - flinke motor in het anti-Shell gedoe. Voor je het weet is het normaler om tegen het hele bedrijf te zijn dan vóór het bedrijf en haar politici. We zullen het natuurlijk niet laten om zoveel mogelijk de druk op hen te vergroten, maar we richten ons daar niet op. We richten ons direkt op Shell, en, aan de andere kant, haar konsumenten."

Vraag: Maar als we veel meer gematigde Zuid-Afrika deskundigen moeten geloven is de strijd daar nu voorbij, kan iedereen vriendelijk met elkaar om de tafel gaan zitten en het daar oplossen. De Zuid-Afrikaanse regering toont zich van haar goede kant, waarom dan nog steeds verdergaande aktie eisen?

Karin: "Nou, in feite is het gênant, die jubelpartij die er losgebarsten is. Zeker als iedereen aan het jubelen slaat. Je kunt ook stellen dat ze nu terug zijn bij het jaar 1960, toen het ANC ook niet verboden was en Mandela vrij rondliep.

Pieter: "Het simplisme dat de Klerk 'moedige stappen' onderneemt of zoiets en dat er daarom verandering komt in het land. Alsof ze niet puur gedwongen zijn om deze stappen te ondernemen. Natuurlijk is het geweldig wat er de afgelopen weken gebeurd is, alleen aan de feitelijke apartheid is mooi niets veranderd. En in dezelfde tijd zijn er weer heel wat doden gevallen. 'Dit is het begin we gaan door met...' enzovoorts heette het vroeger en zo is het. Er zit een gat in de apartheidsdam, nou gaan ze keihard drukken om de macht van de blanken daar helemaal weg te spoelen. En wij kunnen een beet je mee drukken. Daarom moet Shell juist nu het land uit. Als de eventuele onderhandelingen mislukken zal de strijd in al zijn gewelddadigheid oplaaien."

Karin: "En als ze wel onderhandelen is het belangrijk dat de racisten zo zwak mogelijk aan de tafel zitten, dus zonder de steun van bedrijven als Shell in de rug. Ik ben benieuwd hoe het gaat. Waarschijnlijk is de koffer van De Klerk weer leeg. Met deze stappen heeft hij het weer een jaar kunnen rekken: eerst een half jaar beloven, dan een half jaar teren. Maar als er niet méér volgt (en de zwarte bevolking zal dat ongetwijfeld eisen), dan ontploft het land. Want de mensen hebben wat meer ruimte gekregen en een, hoop beloftes, en daar zullen ze gebruik van maken. Dan mogen ze proberen Mandela weer op te sluiten en ANC meetings te verbieden."

Pieter: En de machthebbers in Nederland gen dan uitleggen waarom het steeds de bedoeling is dat Shell blijft, in een land waar mensen doodvechten.""

Karin: "Maar los daarvan, het kan aan ons liggen, maar we hebben een beetje minder geduld dan Van de Broek en die kranten waarin we kunnen lezen dat we er niets van snappen, lijken te hebben. De mensen gaan nu dood, door de honger of door kogels of in de cellen, maar het gebeurt nu. Shell moet nu weg en de zwarte bevolking moet nu de macht krijgen. Niet over een half jaar eens kijken of er misschien minder dood gaan dan het jaar daarvoor."

Vraag: Goed, tuttut, kalm maar. Iets anders, worden jullie niet een beetje moe van steeds die slangen snijden? Ik bedoel, er schijnen nu in de hele wereld in totaal 500 pompstations van, Shell een beurt gehad te hebben. Je hebt stations (die in Amstelveen bijvoorbeeld) die al zes of zeven keer gemold zijn...

Pieter: "Tja..."

Karin: "Een beetje gelijk heb je natuurlijk wel.."

Pieter: "Maar ook niet, het blijft leuk, je wordt na een paar keer slimmer. We gebruiken nu een takkenschaar (soort opgevoerde snoeischaar, redaktie) waar we vroeger met een ijzerzaag aan het knoeien waren."

Karin: "En het is gewoon hun meest kwetsbare punt. Overal staan die stations, vaak op afgelegen plekken en zonder ingewikkelde middelen kun je de boel daar onbruikbaar maken. Heel demokraties. Er steekt ook een sterke symboliek in. Shell kan zeggen wat 'ie wil, maar we hakken die slang eraf, of gooien troep in benzine en ze kunnen het spul niet verkopen. Punt. Het is vrij onschuldig, je jaagt er geen onschuldigen mee de stuipen op het lijf, maar toch effektief."

Pieter: "Maar wel steeds minder, ze repareren die slangen nu steeds sneller. En je moet steeds meer toeren uithalen om niet opgepakt te worden of ze vinden weer nieuwe sloten uit voor de tankdoppen."

Karin: "In het begin hadden ze helemaal geen sloten, kon je de doppen er zo afdraaien, hahahaha"

Pieter: "En deze keer zijn er ook meerdere tankauto's vernield. Vorige maand is het reklamebureau van Shell aangepakt, het is dus niet altijd die pompen."

Vraag: Maar de persverklaring hè, dat gaat over van alles, niet alleen Zuid-Afrika. Gaat het nu om apartheid of om de multinational?

Karin: "Ja, en om verzet."

Pieter: "Bedankt voor de thee en tot ziens."

PERSVERKLARING

nacht van zat. 17 feb op zon. 18 feb.

Gisternacht hebben wij een internationaal gekoördineerde sabotage aktie tegen SHELL uitgevoerd in Nederland, West-Berlijn, Italië.

Wij hebben de volgende objekten gesaboteerd:

West-Berlijn:

Zeven pompstations gesaboteerd, vernielingen aangericht: slangen doorgesneden, drie ondergrondse tanks vervuild, sloten dichtgelijmd, schilderij gemaakt, twee ondergrondse tanks vervuild, slangen doorgesneden, schilderij gemaakt.

Italië:

Zeven pompstations gesaboteerd, vernielingen aangericht.

Nederland:

Vier pompstations gesaboteerd, vernielingen aangericht. In de buurt van Amsterdam: slangen doorgesneden, sloten dichtgelijmd, ondergrondse tanks vervuild. Deventer: ruiten ingegooid, aan 6 auto' s van Shell vernielingen aangericht. Heemstede: ondergrondse taks vervuild. Arnhem: slangen doorgesneden, sloten dichtgelijmd.

De akties zijn onderdeel van de sinds 1986 lopende internationale radicale anti-Shell kampagne. We vallen Shell aan omdat zij apartheid ondersteunen door de uitbuiting en onderdrukking van de zwarte bevolking van Zuid-Afrika. Shell ontduikt het VN olie-embargo dat jaren geleden tegen Zuid-Afrika ingesteld is. Ze leveren aan het leger en de politie van Zuid-Afrika brandstof, smeermiddelen en chemische grondstoffen voor traangas en napalm.

Bovendien is Shell de grootste buitenlandse investeerder in Zuid-Afrika. Zij is verantwoordelijk voor de exploitatie van de natuur overal in de wereld. Shell is bijvoorbeeld medeverantwoordelijk voor de vervuiling van de Noordzee. Een ander voorbeeld is het bewust incalculeren van de natuurvernietiging door het gebruik en de export van het in Europa verboden pesticide 'dieldrin'. Shell gebruikt de natuur als een economische nulfaktor, alsof het gratis is. Alle hieruit voortvloeiende kosten, of die nu gemaakt worden in de gezondheidszorg of met bodem- of luchtverontreiniging moeten door de bevolking betaald worden.

Shell is aktief in de bio- en genentechnologie waarbij gepoogd wordt de voedselketen om te vormen en te monopoliseren. Dit gebeurt door de produktie van zaden, kunstmesten en pesticiden, en ook via de distributie en industriële toepassingen van deze produkten. Een nu al zichtbaar effekt is de vernietiging van de kleinschalige en zelfvoorzienende landbouw over de hele wereld. Shell is een van de grootste machten die West-Europa ondersteunt in de strijd om de grote macht in de wereld te worden op het gebied van primaire energiebronnen, hoogwaardige technologieën en genentechnologie.

De kampagne Shell uit Zuid Afrika is ook bedoeld als ondersteuning van het revolutionaire perspektief op deze gebieden. In de afgelopen jaren zijn de multinationals gedwongen om een beleid te ontwikkelen dat tot doel lijkt te hebben dat apartheid hervormd moet worden. Ze proberen daarbij de belangrijkste kritiekpunten en aanvallen op apartheid weg te nemen van de bevrijdingsbewegingen en de internationale solidariteit. Apartheid is de uitbuiting en onderdrukking onder extreem racistische omstandigheden. Nu proberen ze een model te ontwikkelen dat de onderdrukking in stand houdt en zelfs verder kan ontwikkelen, maar met een nieuw gezicht. Het wettelijke racisme wordt ingeruild voor het behoud van de macht van de multinationals.

Internationale solidariteit betekent voor ons de aanval op de steunpilaren van de onderdrukking hier. Een strijd tegen één van de machtigste bedrijven in de wereld kan alleen succesvol zijn als de strijd internationaal is. We zien onze aktie als een stap in de noodzakelijke internationalisering, en in een lijn met reeds eerder gevoerde internationale akties. Multinationals als Shell hebben niet alleen veel invloed op het leven in de Derde Wereld maar zijn ook verantwoordelijk voor de uitbuiting en onderdrukking in West-Europa.

Solidariteit met de bevolking van de Derde Wereld vanuit Europa betekent strijden voor een daadwerkelijke sociale verandering, betekent vechten voor een leven en een samenleving zonder patriarchaat, uitbuiting en onderdrukking. Revolutionair perspektief betekent het organiseren van een gemeenschappelijke strijd, over de grenzen heen. Elke aanval op Shell, of die gelijktijdig en gekoördineerd is of niet, is onderdeel van deze strijd. Wat we nodig hebben zijn strukturen voor internationale kommunikatie en diskussie om gezamenlijk in aktie te kunnen komen. Tegenover het Europa van de HEERsenden ontwikkelen wij een Europa van verzet.

KILL A MULTI

.Terug naar boven