Ravage   ● Archief    ● Overzicht 1989    ● Overzicht #43

UIT: NN #43 van 2 november 1989

HARDE KERN: EEN VRAAGGESPREK

CITAAT: We zijn bij elkaar gaan zitten uit onvrede over de Harde Kern en over de ontwikkelingen binnen de 'beweging'. Een aantal maanden geleden zijn we begonnen met diskussies over onze ervaringen in de 'beweging', wat we misten wat we niet goed vonden gaan en wat we zelf willen.

"In eerste instantie met mensen die hier in het verleden aktief waren, mensen die we kennen. Met elkaar praten op basis van inhoud met als doel opnieuw gemeenschappelijkheden proberen te vinden. Als dat lukt dan kunnen we overgaan tot kontakten leggen met andere buurtgroepen die normaliter weinig banden hebben met de kraakgroep."

"Er was in '86 weliswaar een opleving van kraakakties in de Kinkerbuurt, maar er werd te weinig stil gestaan met het oog op de toekomst. Er werd niet gepraat over het 'waarom' van het kraken of wat we ermee zouden willen bereiken, buiten het noodzakelijke dak boven het hoofd. Er werd veel samengewerkt op basis van persoonlijke kontakten en nauwelijks op inhoudelijke basis. Als het persoonlijke dan niet meer zo loopt, dan blijft er leegte achter. Hier proberen we door diskussies verandering in aan te brengen."

"Vanuit het kafee de Harde Kern is er eigenlijk, buiten kraakakties, niet zoveel georganiseerd de afgelopen jaren. Het is nog wel zo dat er nogal wat mensen uit de buurt betrokken zijn bij akties, maar er werd niet veel op poten gezet waar we op langere termijn iets aan hebben. De basis van een kraakgroep waar binnen het gezellig is en die achter akties aanholt, is onvoldoende als er te weinig wordt nagedacht waar men nou mee bezig is. We zijn niet enkel een gezelligheidsklub, we moeten ergens naartoe leven, iets opbouwen."

"We zijn realistisch en tevreden als er vanaf nu regelmatig een groep van 10 tot 15 mensen bij elkaar zou komen om te bespreken wat we kunnen betekenen in de buurt. De diskussies en wat daaruit voort kan rollen, zijn niet bedoeld om een invulling te geven aan het kafee, maar aan onze positie binnen de buurt en de stad."

CITAAT: Als eerste stap zien wij het gaan samenwerken met groepen of belangenorganisaties die al bestaan en die ook ontevreden zijn over de manier waarop het nu gaat. Deze samenwerking zal tot stand moeten komen op basis van inhoudelijke diskussie, informatie uitwisselen en een gezamenlijk doel. Wij denken vooral aan migranten- en vluchtelingengroepen.

"Als we samen willen werken met andere groepen, dan moet er wel een minimale basis zijn wat betreft politieke overeenkomst, een basis van vertrouwen. Mensen uit de kraakbeweging zijn vaak arrogant en denken het zoveel beter te weten dan anderen. Hierdoor wordt een gezamenlijke strategie met andere groepen bemoeilijkt. Samenwerking houdt voor ons onder meer in dat er een zekere bereidheid moet zijn tot wederzijds inleveren, om vervolgens tot overeenstemming te komen."

"Er zijn de laatste jaren wel enkele kontakten gelegd met andere buurtgroepen, die kontakten lopen op individuele basis. We willen wel maar iedere keer bleek dat weer eens dezelfde mensen zich opofferden voor het leggen van kontakten. Deze mensen waren dan al met tal van andere dingen bezig. En kontakten leggen doe je niet zo maar even ,dat kost veel tijd en energie. De wil was er wel maar menskracht ontbrak. Momenteel zijn we wel zover dat we inschatten dat het ditmaal beter lukt."

"Het moet niet zo zijn dat groepen elkaar politiek uitbuiten omdat er een flinke hoeveelheid mensen op moet komen draven voor een of andere aktie. Natuurlijk maak je voor een deel altijd politiek gebruik van elkaar, maar er moet wel meer zijn: Als je bijvoorbeeld met een Marokkaanse belangengroep in zee gaat, dien je wel degelijk open te staan voor hun visie, hoe ze tot hun standpunt komen. Dit vanuit het idee dat ze opgegroeid zijn in een andere kultuur. Als dat je niet interesseert, zul je ook nooit op een gezonde manier kunnen samenwerken. Als mensen enkel in getallen denken dan is dat beroerd. En dat gebeurt veel te vaak de laatste jaren."

CITAAT: Wil je als groep goed onderling kunnen samenwerken, dan moet je elkaar serieus nemen en zo gelijkwaardig mogelijk met elkaar omgaan. Gelijkwaardigheid is iets waar je altijd naar moet streven, ook al hebben er mensen meer kennis, ervaring of kunnen ze hun politieke ideeën beter uitleggen. Verantwoorde1ijkheid,ten opzichte van, de Harde Kern moet door ons allemaal gedragen worden en vrijblijvendheid is uit den boze.

"Als je vergadert en onderling afspraken maakt, dan gebeurt het vaak dat mensen die afspraken niet nakomen. Degenen die wel hun afspraken naleven, spreken vervolgens de niet-nakomers persoonlijk aan. Als dit vaak voor komt, krijgt degene die achter iedereen aan loopt al gauw het stempel 'bons' opgedrukt. Onterecht natuurlijk. Als je je niet aan je afspraak, houdt, moet je niet degene die jou daar op aanspreekt uitmaken voor bemoeial. Mensen zijn vaak heel onduidelijk over zichzelf; zeggen wel ergens voor te staan en daar naar te willen handelen maar doen vervolgens niets. Ze meten zichzelf een bepaalde mate van vrijblijvendheid aan, onttrekken zich te gemakkelijk aan verantwoordelijkheden. Kijk, ook al draaien mensen gemiddeld twee à drie jaar mee in het aktiecircuit, dan nog zullen ze duidelijk moeten zijn waar ze voor staan. Deze duidelijkheid is noodzakelijk voor diegenen waarmee afspraken gemaakt zouden kunnen worden. Het is beter om eerlijk te zijn over je zelf; als je van jezelf weet dat je slecht afspraken nakomt omdat je onvoldoende gemotiveerd bent, maak dan geen afspraken. Dat voorkomt frustraties bij anderen."

CITAAT: Er wordt nog steeds gekraakt in de buurt, maar niet meer zoals het ooit geweest is. We vinden het belangrijk om te proberen kraken weer wat nieuw leven in te blazen. Kraken blijft één van de direkte vormen van verzet.

"Er staan minder woningen leeg in de Kinkerbuurt dan weleer en er zijn ook niet meer zoveel mensen die staan te trappelen om te kraken. Maar het gebeurt nog wel regelmatig. Buiten het gewone werk, het op eigen wijze invullen van woonruimte, willen we gerichter gaan kraken. Bijvoorbeeld etages van een bepaalde woningbouwvereniging, als die een wanbeheer uitvoert. Of uit, protest tegen de snelle uitbreiding van het aantal koopwoningen binnen de 19-eeuwse buurten."

"Kraken is ook een belangrijk aktiemiddel tegen cityvorming. Het kraken van grote panden of bestaande gekraakte of aangekochte panden zouden juist een symbool kunnen zijn van leven tegen de vervreemding en individualisering in. Ook in de Kinkerbuurt wordt er alles aan gedaan om via stadsvernieuwing de heersende kultuur door te voeren, van ieder voor zich. Oude buurtstrukturen zijn kapot gemaakt. Als pand moet je je aktief opstellen binnen een buurt en naar buiten treden met wat we hebben (werkplaatsen, filmhuizen en politieke ruimtes)."

"We hebben recentelijk openlijke kritiek geleverd op de strategie van de mensen van de Tesselschadestraat die in een kraakpand wonen dat binnenkort ontruimd wordt. Als je met kraken bezig gaat en je wilt je pand verdedigen tegen ontruiming, dan kun je je afvragen hoe je dat invult. Waarom willen de mensen van de Tesselschadestraat hun pand verdedigen, in welk verband moeten we dit zien op de lange termijn. Doe je zoiets vanwege je eigen kick of zie je het als een stap naar de toekomst. Wil je, door verzet te kreëren rond je huis, iets opbouwen waar we na de ontruiming verder mee kunnen. Dat is dan onduidelijk bij de Tesselschadestraat. Ze stellen dat hun verzet in het kader geplaatst kan worden in de strijd tegen cityvorming en Europa '92. Voor ons zijn, dit tot nu toe vrij holle kreten. Je kunt niet, omdat je ontruimd wordt, een maand of twee met cityvorming bezig gaan en daarna weer met iets anders. Wees daar eerlijk en duidelijk over naar de rest. De mensen van de Tesselschadestraat hadden eerst een open diskussie moeten houden. Niet over de ontruimingsstrategie, maar over de inhoudelijke kant van het verzet. Nu staat het te veel op zich en streeft het z'n doel voorbij. Al heeft onze kritiek inmiddels het een en ander in positieve zin verandert."


 

.Terug naar boven