● Ravage   ● Archief    ● Overzicht 1989    ● Overzicht #43

UIT: NN #43 van 2 november 1989

WAT NOU POLITIEKE ORGANISATIE EN STRUKTUUR?!

Onder ander naar aanleiding van de Tegen Festivities (6 tot en met 10 sept.) blijkt er weer een behoefte te zijn om binnen de beweging te praten over politieke organisatie en struktuur. Echter, voordat er hierover op een zinnige manier (met het idee van een politieke tegenmacht) gepraat kan worden, zullen er eerst andere stappen/fases in een proces doorlopen moeten worden.

De huidige situatie waarin de beweging, en eigenlijk alle sociale bewegingen, verkeert rechtvaardigt die behoefte. Maar het is nu nog niet het moment om daar dieper op in te gaan. Eerst zullen de voorwaarden gezocht en vervuld moeten worden, om daadwerkelijk de oplossing van de problemen te laten zijn, en het niet voortijdig te laten frustreren.

Een diskussie over politieke organisatie en struktuur is pas aan de orde nadat een aantal mensen een groep hebben gevormd op grond van een gemeenschappelijke analyse ten aanzien van de huidige maatschappij (en de positie van de verschillende sociale bewegingen daarin) en een gemeenschappelijk perspektief delen/hebben.

Op grond hiervan kan er gezamenlijk een strategie bepaald worden, waarbij uitgegaan wordt van de verschillende posities en funkties van de groepen in de samenleving. Daarbij zullen voor de verschillende groepen verschillende (dat wil zeggen passende) wegen gezocht moeten worden.

Dit alles zal een flinke tijd in beslag nemen. Strategie blijft echter een middel, iets wat je tijdelijk als doel definieert, waarmee je aangeeft hoe belangrijk een goede uitwerking daarvan is, en ook, hoe serieus je je einddoel neemt. Pas dan kan er een invulling gegeven worden aan de te gebruiken middelen als politieke organisatie en struktuur.

En pas daarna kan er begonnen worden aan de uitvoering van al die ideeën: zal de theorie, ten aanzien van maatschappij analyse, perspektief en strategie (op grond van ervaringen), aan de praktijk getoetst worden en blijken bijgesteld te moeten worden. Bij het werken aan een dergelijk proces is er serieus sprake van de vorming en ontwikkeling van een daadwerkelijke politieke tegenmacht!

Wat is er nu dan fout aan de beweging? Heel veel. Alleen het woord al: niemand durft het eigenlijk uit te spreken zonder verdoezelende toevoegingen en/of te schrijven zonder aanhalingstekens. Het wij-qevoel ten aanzien van de beweging is er niet (meer). En terecht. Het sektarisme, en daarmee versplintering van energie, heeft ook toegeslagen in de beweging. Natuurlijk kan dit een tijdelijk iets zijn, en een aankondiging van een sterk verrijzen uit een diep dal, waarin de polarisaties kompleet lijken.

Bij het aannemen van dit laatste zal, zonder fundamentele diskussie en noeste arbeid (onderzoeken, studie en aktie) in de verschillende fases van het hierboven beschreven proces, het verdere verloop voorspelbaar zijn: er wordt een voorschot genomen op een ontwikkeling in de toekomst, zonder daar de voorwaarden voor te zoeken en te vervullen, wederom een minimalisering van de beweging en het verwordt steeds meer tot een warme bezigheidstherapie. De groep mensen zal blijven bestaan, maar het is desastreus voor de politieke identiteit en betekenis van de beweging.

De gevolgen zijn nu al waarneembaar. Er treedt een marginalisering en kriminalisering van de beweging op. Op dit moment word er in de beweging van Ulft hetzelfde wiel bedacht als in Legh, een wiel wat ze al eerder hadden bedacht in andere/dezelfde steden, en misschien over tien jaar weer gaan uitvinden. Geen ontwikkeling. Mensen die een aantal jaren aktief zijn geweest, stappen eruit. Geen perspektief. Waar staan we voor, afgezien van het feit dat we het kapitalistiese systeem (radikaal) afwijzen? Wie zijn we, wat willen we?

In het meest recente voorbeeld van een landelijke aktie van/door de beweging, de Tegen Festivities, werd het weer eens duidelijk wat er met de beweging aan de hand is. Bij het benaderen van andere groepen kwamen regelmatig dezelfde vragen terug: wie zijn jullie, wat willen jullie, wat hebben jullie eerder gedaan, wat hebben jullie te bieden???? Ook werd toen benadrukt dat kontakten met groepen/ organisaties vnl. op het persoonlijk vlak liggen. De identiteitskrisis van de beweging werd (weer) onderstreept.

Maar voor alle duidelijkheid, het is niet alleen kommer en kwel in de beweging, en ik twijfel ook niet aan de oprechtheid en integriteit van velen. Alleen al het feit dat die mensen nog steeds binnen/vanuit de beweging aktief zijn, geeft aan dat (de mensen van) de beweging 'iets' is om mee te leven, om in te geloven. Het is dus niet alleen een bewijs van zijn/haar volhardendheid en worteling van zijn/haar politieke overtuiging.

Daarentegen laten vele (ex-)bewegersters zien en horen dat dit niet voldoende is. Dat wordt bijvoorbeeld heel duidelijk wanneer er gesproken wordt over de noodzaak van politieke organisatie en struktuur. Niet om zich alsnog te kunnen wentelen en onderdompelen in een warm wij-gevoel, maar om alle individuele en groepsaktiviteiten (t.b.v. een revolutionair perspektief) in een groter verband te laten vallen, een grotere samenhang te geven waarmee een revolutionair perspektief daadwerkelijk gestalte krijgt.

Dit zal dan zowel naar 'binnen' als naar 'buiten', en daarmee op de plaats van de beweging in de samenleving, z'n effekt hebben. Daarin is het bijvoorbeeld belangrijk dat er, naast het reageren op (wat ook zal moeten blijven bestaan, maar nu alleen maar de inhoud bepaald), uitgewerkte analyses, visies en daar uit voortvloeiende strategieën komen ten aanzien van die aspekten van een/de samenleving die wij van belang achten voor de toekomst en/of ontwikkeling van onze strijd.

Ik wil nu niet verder ingaan op de invulling van een maatschappij-analyse, het perspektief, de strategie (en daarmee politieke organisatie en struktuur), de positieve en negatieve aspekten van de beweging. Ik denk dat het nu noodzakelijk is om gezamenlijk tot een antwoord te komen op de vragen van wie we zijn, hoe zijn we dat zo geworden, wat willen we, en vooral ook wat kunnen we (in welke strukturen werken we, hebben we goede kontakten).

Dit zal tegelijkertijd een (h)erkenning van de positieve en negatieve aspekten van de beweging opleveren. Hiermee kan dus een eerste inzicht geformuleerd worden van ons politieke bereik en politieke aspiraties. Vanaf dat punt kunnen we beginnen met het eerder beschreven proces. Dan zullen er geen allianties, fronten en samenwerkingsverbanden moeten komen die slechts het getal (van de beweging) dienen, maar zullen we uit moeten gaan van onze inhoud: onze positie, onze idealen en onze kracht!!!

Trabaja y lucha por la Revolucion.

De brommers voor Brummen

.Terug naar boven