● Ravage   ● Archief    ● Overzicht 1989    ● Overzicht #43

UIT: NN #43 van 2 november 1989

BENADERINGEN IN UTRECHT

In Utrecht is een brochure verschenen over vier mislukte benaderingen door de PID/politie. Het zijn zeker niet de eerste benaderingspogingen. Algemeen bekend is dat de BVD zich bezighoudt met de beweging. Hieronder enkele citaten uit de brochure.

Eerste benadering

Ergens in '89 worden Robbie en Peter gearresteerd bij een inbraak. Peter wordt verhoord door een wout die zich Paul den Hertog noemt. Hij was zeer geïnteresseerd of Peter wel eens in bepaalde kraakpanden kwam. Hij stelde nog wat vragen in die lijn en besloot met te zeggen dat als Peter eens problemen had hij hem maar moest bellen.

Tweede benadering

Ongeveer 1 tot 2 weken na het laatste telefoongesprek wordt er bij Lena aangebeld. Er blijkt een man voor de deur te staan die zich met een lichtblauw gekleurd pasje identificeert als Paul den Hertog, ambtenaar bij de gemeentepolitie. Het eerste wat Lena ziet is trouwens dit pasje, ze is daar zo door overrompeld dat ze hem binnen laat.

Eerst nog iets over Lena zelf. Ze is een vrouw van ongeveer 20, ze woont in een kraakpand, maar is nauwelijks actief binnen de kraak- of actiebeweging. (...) Ze is echter wel bekend bij de politie. Deze bekendheid heeft ze niet vanwege 'criminele' activiteiten, maar ze is een keer door de politie geholpen naar aanleiding van sociale problemen die ze had.

Lena vertelt hem dat ze tegen het beleid is (van Shell) wat daar wordt gevoerd, maar ook tegen elke vorm van geweld. Dat is precies in zijn straatje, hij komt nu echt 'los'. Lena besluit zich neutraal op te stellen omdat ze wil weten wat hij te vertellen heeft. Hij vraagt haar hoe actief ze is binnen de kraakbeweging, en of ze zich daar ook meer in wilde verdiepen. Of ze ook bladen als de Zwarte (op kosten van de wouten) wilde kopen. Hij wilde vooral graag dat ze naar vergaderingen over acties zou gaan, met name vergaderingen over Shell.

Paul was met name geïnteresseerd in welke mensen er kwamen en wat de achtergronden waren van de acties. Lena zou als voorbereiding op haar te krijgen informantenrol een korte cursus krijgen. Het gesprek liep ten einde, en Paul vroeg Lena wat ze ervan dacht. Lena zei dat ze bedenktijd wilde, Paul zou haar daarom na een week opbellen. Dat heeft Paul waarschijnlijk ook wel gedaan, maar Lena heeft bewust de telefoon niet opgenomen, omdat zij niet van plan was om op zijn voorstel in te gaan.

Derde benadering

Op 25 mei wordt aangebeld bij een kraakpand. Jan doet open en er staat iemand voor de deur die vraagt of Hans er ook is. De man noemt zich 'Frans'. Jan antwoordt dat hij Hans niet kent, maar dat misschien iemand anders in het pand Hans wel kent. 'Frans' vraagt dan of als er iemand is die Hans kent, of deze persoon hem dan wil bellen. 'Frans' geeft Jan een telefoonnummer en gaat weg. Jan vertrouwt het niet en achtervolgt 'Frans' lopend. 'Frans' loopt overigens ook. 'Frans' loopt rechtstreeks naar het Paardenveld en is vrijwel zeker naar binnen gegaan. Voor alle duidelijkheid: zowel Jan als Hans woonden in het bewuste kraakpand en kenden elkaar wel degelijk.

Vierde benadering

Ook bij Kees, nauwelijks actief in de beweging, komt een wout binnen, op 30 augustus. "Hij deelt dan de reden voor zijn komst mee: hij is er voor het rekruteren van bepaalde informanten (hij spreekt verder in het hele gesprek over betaalde informanten). Ze hadden van een andere informant gehoord dat hij wel geschikt zou zijn voor de rol van informant.

Vervolgens begint de wout in te spelen op de militaire achtergrond van Kees. De wout had gedurende zijn dienstplicht bij dezelfde militaire afdeling gediend als Kees. Hij kon zich niet voorstellen (mede daarom) dat Kees z'n politieke opvattingen van het ene op het andere moment totaal konden zijn veranderd. Als het over onkostenvergoeding gaat wordt een toespeling gemaakt op het nogal frequente bezoek aan een bepaald café door Kees. Er volgt een afspraak voor de volgende dag.

Kees doet de deur van de auto open en gaat op z'n hurken zitten.

Kees vraagt aan de wout of hij nog een keer z'n legitimatie mag zien, omdat hij het)toch eigenlijk een nogal vaag verhaal vindt, wat hij de dag ervoor gehoord heeft. De PID'er doet daarop zijn dashboardkastje open en laat Kees een zendertje zien (inbouw, geen antenne buiten, een vrij klein kastje met drie knoppen erop). Kees zegt dat hij dit niet voldoende vindt, vervolgens laat de wout een wit pasje zien met rode en blauwe streep.

Kees zegt dat hij het eigenlijk wel link vindt om informant te worden, hij weet niet of hij het wel zal doen. De wout blijft aandringen om toch maar wel in te stappen, er kan Kees niets gebeuren. Kees stapt niet in en maakt de wout duidelijk dat hij dat al had besloten. Al met al heeft deze diender nogal wat druk op Kees uitgeoefend om informant te worden.

De volledige verhalen staan in een brochure die is gemaakt door UTOPI, Postbus 411, Utrecht. We willen aan iedereen die benaderd is (er zijn overigens de laatste tijd meer mensen benaderd) om met je verhaal naar buiten te komen. Vertel het in ieder geval aan de mensen met wie je samenwerkt, en eventueel aan andere mensen die je vertrouwt. Het is op zich ook een goed idee om je verhaal, eventueel anoniem, door te geven aan de politieonderzoekers van Buro Jansen & Janssen, Singel 268, 1016 AC AMSTERDAM.

.Terug naar boven