Ravage   ● Archief    ● Overzicht 1989    ● Overzicht #20

UIT: NN #20 van 12 JANUARI 1989

 

 


Iemand

 

Het was een geweldig feest.

Er stierven drie mensen, één van ouderdom, één door alkohol en één omdat ie vocht met de slang.

Oh, maar er werd gezongen, gedanst en gedronken.

De pijp ging rond en de pruim, oude verhalen werden nieuw.

Opa's stonden in hoog aanzien, die zeiden dat het zo altijd was geweest en altijd zo zou blijven.

En de kinderen bleven erbij tot ze niet meer konden.

Oh, maar er werd gedanst en gevrijd bij het leven, een dag, een nacht en een dag.

Tot het zout op was, de kruiken leeg en de schelpen door de kroegbaas weer afgepakt.

Toen wankelden ze lachend de berghelling op, sliepen hun roes uit in het lange gras, een nacht en een lange dag.

Terwijl ze sliepen reden, beladen met het werk van hun handen in kratten en balen verpakt, in bewaakte kolonnes de prachtwagens naar de stad.

De stad van de banken en kongressen, de stad van de krotten en open riolen.

De stad van de mooie dames met chauffeur, de stad van de hoeren voor een knaak.

De stad waar iedereen het zout in de pap verdient, iedereen die een vinger in de pap heeft.

De stad waar ze altijd van droomden, de stad die ze nooit zouden zien.

 

Verzet begint niet met grote woorden maar met kleine daden.

Zoals storm het zacht geritsel in de tuin, zoals de kat die de kolder in z'n kop krijgt.

Zoals brede rivieren met een kleine bron verscholen in het woud.

Zoals een vuurzee met dezelfde lucifer die de sigaret aansteekt.

Zoals liefde met een blik, een aanraking, iets dat je opvalt in een stem.

Je zelf een vraag stellen, daarmee begint verzet.

En dan die vraag aan een ander stellen.

 

Iemand weigert de schelp.

Iemand houdt op met dansen.

Iemand smijt de kroegbaas de kruik in het gezicht.

Iemand zegt: opa, de pest met je oude verhalen.

Iemand wil het alfabet leren.

Iemand pakt de opzichter z'n zweep af.

Iemand steelt een geweer.

Iemand zegt: dit is mijn grond.

Iemand staat z'n dochter niet af aan de landheer.

Iemand antwoordt niet met twee woorden.

Iemand houdt zijn graan verborgen.

Iemand viert geen feest als de prachtwagens komen.

Iemand spuugt op de grond als ie de soldaten ziet.

Iemand snijdt de banden door.

Iemand verschuilt zich in het woud.

Iemand droomt niet meer.

Iemand richt zich op.

Iemand is voor altijd wakker.

Iemand stelt de vraag.

Iemand verzet zich.

En dan nog iemand en nog iemand en nog...

 

 

Remco Campert

 

 

.Terug naar boven