Ravage   ● Archief    ● Overzicht 1988    ● Overzicht #19

UIT: NN #19 van 29 DECEMBER 1988



l MEI 1989

Een demonstratie, een manifestatie, één of meerdere akties bij multinationale ondernemingen, banken of staatsinstellingen: dat is in het kort het voorstel dat het onlangs in A'dam opgerichte 1 mei komitee in diskussie wil brengen onder groepen en mensen uit de buiten-parlementaire en linkse beweging (als kraakgroepen, werklozenkomitees, vrouwengroepen, arbeiders, studenten, migrantengroepen). Het gaat er daarbij niet om aktie te voeren terwille van de aktie maar ook om de inhoudelijke diskussie over strategie en doelen te stimuleren. Hieronder willen we motiveren waarom we dit voorstel doen en tevens stof geven voor diskussie.

Volgens ons is het nu een goed moment om te proberen overeenstemming te bereiken - in ieder geval te streven naar overeenstemming - tussen verschillende groepen en organisaties op verschillende strijdterreinen. De afgelopen maanden zijn tal van diskussies gevoerd, in de bladen, zoals de Zwarte, de Aanzet, NN, de Onderkrant ed. In tal van steden zijn er informatie-avonden gehouden en zelfs hele weekeinden gediskussieerd over de inhoud van onze strijd en de strategie.

Natuurlijk is 'het ei van Columbus' nog niet gevonden. Desondanks zijn er belangrijke aanzetten gegeven om verder te bouwen. Politieke overeenstemming tussen verschillende groepen en organisaties is belangrijk. Dat is misschien een open deur, maar het bereiken van een dergelijke overeenstemming is een kwestie van vallen en opstaan, van diskussie en van aktie, van evaluatie en vooruitblikken, van analyse en van strategie.

Wat ons betreft is de inzet van de komende maanden een minimaal netwerk op te bouwen waarin op kruciale politieke strijdpunten geprobeerd wordt een werkbare overeenstemming te bereiken. Een netwerk, waarin de verschillende groepen elkaar weten te bereiken, steun kunnen vinden voor hun akties, en de diskussie verder vorm wordt gegeven.

De strijdpunten die volgens ons centraal staan zijn:

1. Krisispolitiek
2. Vrouwenonderdrukking
3. Positie van migranten
4. Rol van multinationale ondernemingen (in de zgn. derde wereld en in de kapitalisiese centra)
5. Milieu

Deze punten, m.n. de eerste 4, staan op het moment al in het middelpunt van de diskussies. Terecht, want ze nemen een fundamentele plaats in in het funktioneren van het heersende systeem. Het 5e punt hoort er ons inziens ook bij omdat dat in de toekomst een steeds grotere rol zal gaan spelen. Een uitvoerige analyse van bovenstaande punten -waar de strijd zich in het daglijkse leven op koncentreert- zou hier te ver voeren. Desondanks is het belangrijk om even stil te staan bij de noodzaak om een analyse van de (nieuwe) ontwikkelingen binnen het kapitalisme te maken, en natuurlijk van de gevolgen van deze ontwikkelingen voor de 'armen' in de zgn. derde wereld landen en in het westen.

Hierbij kunnen we niet om een analyse van machtsverhoudingen heen: we zullen voor onze dagelijkse strijd moeten weten hoe machtsgroepen politiek en ekonomisch verweven zijn. Een dergelijke analyse is volgens ons van belang om aan te kunnen sluiten bij de geruisloze oorlog die gaande is, d.w.z. bij de akties en protesten in het verdedigen van (direkte) belangen tegen de machthebbers. In de bijlage bij dit stuk (komt volgend nummer, NN) willen we een aantal vragen formuleren, die bij een analyse om de hoek komen kijken.

Direkte strijd

Wat ons betreft is het motief voor de diskussie en gezamenlijke akties de antikapitalistische strijd die we gemeen hebben. Een antikapitalistische strijd omdat uitbuiting en armoede hier en in de derde wereld gevolgen en levensvoorwaarden zijn van het kapitalisme. Het bijschaven of bijsturen van het kapitalisme betekent maximaal een beetje minder armoede, een beetje minder uitbuiting.

Anti-kapitalistisch omdat de kapitalistische eigendomsverhoudingen radikaal-revolutionair op de helling moeten. Ons gaat het erom deze anti-kapitalistische strijd, te karakteriseren met radikaal, revolutionair, revolutionair socialistisch, te versterken. Niet om de hele hap bij elkaar te vegen maar om op basis van overeenstemming in analyse en strategie verder te komen. Daarom een aantal kritieken op de aktie-praktijk en wijze van diskussie zoals die nu is.

A. Het spontanisme, de vrijblijvendheid zijn hindernissen die we moeten nemen. Spontane akties zijn natuurlijk oké, nodig en dragen bij aan het opbouwen van een tegenmacht. Echter met spontane akties alleen komen we er niet. Het gaat erom een netwerk van kontakten op te bouwen. Een netwerk waarbinnen in onderling overleg initiatieven op elkaar afgestemd kunnen worden. waarbinnen we elkaar tot steun zijn in de diskussie en tijdens de akties. Tot nu toe staan we te geïsoleerd van elkaar.

B. Voor ons is het ook belangrijk de strijd te verbreden. Niet door ons aan te sluiten bij halfzachte reformistische organisaties en bewegingen. Maar wel door onze strijd te verbinden met de dagelijkse sociale strijd die gaande is. Dat betekent dat we meer dan tot nu toe het geval is onze strijd organiseren in wisselwerking met de konkrete en dagelijkse onderdrukking waar miljoenen mee gekonfronteerd worden (en zich tegen verzetten). Dus geen abstrakte items, geen monsterachtige abstrakties, maar tastbaar, inzichtelijk en konkreet.

C. Het geïsoleerd zijn van bestaande sociale strijd strijd, zoals gevoerd wordt door vrouwen, migranten, jongeren, studenten, laagstbetaalde arbeiders, WAO-ers, noem maar op, moet doorbroken worden. Het doorbreken van het sektarisme is niet één, twee, drie te realiseren, desondanks is het een belangrijke opgave. Het doorbreken van het sektarisme vergt een bredere opvatting over strijd en akties. Vaak wordt het heil gezocht in een aktiemiddel, terwijl de kracht juist ligt in een kombinatie van aktiemiddelen. Dit dwingt ons ook naar wegen en manieren te zoeken om om onze revolutionaire maatschappijkritiek te verbinden met de strijd die gaande is. Aandacht voor diskussie, voor informatie en voor propaganda voor revolutionaire strijd mag hierbij niet over het hoofd worden gezien.

D. Er wordt binnen de beweging nauwelijks aandacht besteed aan het opbouwen van een alternatief voor het reformisme en het parlementarisme van vakbonden, organisaties, partijen en komitees. Een alternatief voor het parlementarisme moet bevochten worden, zij ontstaat niet uit het niets. In eerste instantie bevochten worden in een onderlinge diskussie over politieke overeenstemming en de opbouw van een gezamenlijke revolutionaire aktiepraktijk. In tweede instantie door onderzoek te doen naar de machtsverhoudingen en de wijze waarop aansluiting bij de dagelijkse sociale strijd gevonden kan worden.

1 Mei 1989

Het bovenstaande is dus een voorstel: een aanzet tot diskussie met als inzet om voor 1 mei tot een minimale overeenstemming te komen. Dit kan dan resulteren in het vaststellen van de leuzen waaronder de 1 mei aktiviteiten plaatsvinden, alsook in de opzet van de akties (demonstratie, manifestatie en eventueel een aktie bij een multi).

Met andere woorden: dit is een praatpapier alsook een uitnodiging voor diskussie. Het ligt in de bedoeling met verschillende groepen en organisaties in verschillende steden in het land bijeenkomsten te houden waar dit voorstel besproken wordt. Voor A'dam en omgeving is er op zondag 8 januari een bijeenkomst gepland (14.00 u. op de Werklozen Belangen Vereniging, Arie Biemondtstr. 107 c).

De bedoeling is dat na een 1e ronde van kritiek en suggesties er een landelijke bijeenkomst plaatsvindt waarop spijkers met koppen worden geslagen om de 1 mei verder in te kleden of voor te bereiden. Die vergadering zal op zondag 29 jan. in Utrecht plaatsvinden (plaats wordt nog bekend gemaakt). Nu is in de inleiding reeds aangegeven dat we geen aktie om de aktie willen. De voorbereidingen -zowel de inhoudelijke als de organisatoriese- moeten wat ons betreft bijdragen aan het versterken van een netwerk en van de kontakten, uiteraard om na te gaan of na 1 mei de kar verder getrokken kan worden.

1 mei komitee

Postbus 11623, 1001 GA Amsterdam

 

 

.Terug naar boven