● Ravage ● Archief ● Overzicht 1988 ● Overzicht #13

UIT: NN #13 van 20 OKTOBER 1988

'KLEIN CHILI' IN MOKUM

Al jaren zorgt de zgn. onderzoeks-/verradersgroep (bestaande uit zo'n twintig personen) in en buiten Amsterdam voor problemen. Ze noemen zichzelf de Politieke Vleugel van de Kraakbeweging (PVK). Het zwartmaken en bedreigen van de Mariënburcht-arrestanten was tot voor kort het laatste wat van hen vernomen werd.

Naar aanleiding hiervan werd landelijk besloten om, voor zover dit al niet het geval was, niet meer met ze samen te werken. (zie div. Bluf!'s o.a. #296 en NN #11) In de Oosterparkbuurt besloot men echter om de samenwerking met twee mensen van de PVK niet te verbreken maar om verder met ze samen te werken. Het kraakkafé uit de Oosterparkbuurt liep niet echt meer en er werd besloten om een grootscheepse renovatie te gaan uitvoeren. De twee PVK'ers hielpen hier hard aan mee.

Vlak voor de opening wilde zes van de acht mensen uit de Oosterparkbuurt een aparte vrouwenavond organiseren (wekelijks). De mensen van de PVK wilde dit echter niet. Eerst de revolutie en dan zal het met de vrouwenstrijd wel goed komen. De opening werd uitgesteld, ware het niet dat de verradersgroep het kafé kraakte en het voor henzelf opeiste. Nadat de kroeg weer van hen afgepakt werd, bleek er een foto van Stalin aan de muur te hangen.

En toen? (poging tot een chronologisch overzicht) Mensen van de zgn. PVK werden, zeggen ze zelf, een aantal keer 's nachts wakker gebeld. Vervolgens bedreigen ze zelf een aantal mensen van de Eerste Hulpgroep.

Donderdag 6 oktober. Overdag wordt de Eerste Hulp weer teruggepakt. Theo van de zgn. PVK probeert hierna een aantal keren binnen te komen en spuit met traangas. Het lukt niet, waarna ze met een groepje richting de Albert Cuypstraat gaan en daar het infocentrum Frontline en de linkse boekhandel Slagerzicht overvallen. Hierbij wordt voor vele duizenden guldens schade aangericht en één van de vier aanwezigen moet in het ziekenhuis worden behandeld.

Na deze strafexpeditie gingen ze, inmiddels met 13, weer terug naar de Eerste Hulp waar ze met helmen en knuppels probeerden binnen te dringen. Ze werden teruggeslagen maar ontvoerden iemand naar de woning van één van hen (Bernard) waar de gijzelaar bedreigd werd met elektroshocks en z'n sleutels werden afgepakt. Na veel overleg werd stedelijk besloten om dit geweld en bedreigingen niet te pikken en aksies tegen hun te ondernemen. Een aantal huizen, een auto en een nieuw kafé van de PVK werden bezocht en 'aangepakt'.

Zaterdag 8 oktober. Iemand zat in wijkcentrum Oost een verklaring over de gebeurtenissen uit te typen. Hij werd door een PVK-lid achter de machine weggetrokken en het kantoor uitgeslagen. Sindsdien zijn enkele PVK'ers bijna dagelijks in de weer om mensen in de Staatsliedenbuurt in elkaar te slaan of te bedreigen. De PVK eist f 5000,- schadevergoeding en teruggave van de Eerste Hulp anders zullen ze doorgaan met deze smerige terreur.

Iemands bakfiets is in de gracht verdwenen, auto's rijden voortdurend stapvoets langs de Eerste Hulp. In de auto's zitten de PVK'ers met knuppels en schijnen ze met felle lampen naar de mensen die posten. Naar aanleiding van verschillende stedelijke vergaderingen zijn inmiddels advokatenkantoren, wijkcentra en andere organisaties benaderd en hen is gevraagd de onderzoeksgroep niet meer te verdedigen cq. met hen samen te werken. Er zijn landelijke vergaderingen geweest om mensen in te lichten.

Ook van de kant van de zgn. PVK zijn pogingen ondernomen, in elk geval in Haarlem maar waarschijnlijk in meer plaatsen, landelijke steun te verkrijgen voor hun praktijken. Ze liegen dat het gedrukt staat en weten het mooi te brengen, trap er niet in! Afgelopen dinsdag is de Eerste Hulp weer opengegaan omdat ze niet willen wijken voor de terreur van de PVK en omdat het een politiek buurtkafé is wat open moet zijn voor mensen uit de buurt. Ook wordt er nog verder gepraat over verdere isolatie van de PVK.

VERKLARING KRAAKBEWEGING

Naar aanleiding van een door leden van de zogenaamde politieke vleugel van de kraakbeweging verboden vrouwenavond in kraakkafé de Eerste Hulp en een mislukte poging van hen daarna om het kafé in bezit te nemen is het tot hevige confrontaties gekomen in Amsterdam.

Nu het hen onmogelijk gebleken is om hun starre lijn d.m.v. intimidatie en grote-bek-politiek aan de beweging op te dringen hebben zij de lang beloofde frontale aan val ingezet. Met vernielingen, persoonlijk geweld en bedreigingen denken ze de beweging (waarop ze alle grip verloren hebben) te kunnen vernietigen/splitsen. De provocaties die zij in het verleden op posters, in blaadjes en een brochure uitten, zijn nu in daden omgezet. Dit is het betere smeriswerk.

Gefrustreerd keert deze stalinistische voorhoede zich tegen 'hun gedeserteerde voetvolk'. Vermeende sympathisanten die ze in de steek hebben gelaten kunnen rekenen op een afranseling. Een beweging zoals zij die zich voor stellen heeft namelijk niets te maken met vrijheidslievende op gelijkwaardigheid gebaseerde ideeën. De door hen gewenste structuren zijn waar mogelijk nog autoritairder dan die waarop bijvoorbeeld de huidige maatschappij gebaseerd is.

Bovenaan die structuren staan zij, de voorhoede, die het zich kan permitteren valselijk akties (Kedichem, de aanval op de bieb van de Zuidafrikaanse Vereniging Nederland '84) of aanslagen (Makrobrand '85) te claimen. Een voorhoede die zich meer bezighoudt met zwartboeken en zuiveringen (daarom hun verafgoding van Stalin) dan met het ontwikkelen van ideeën en verzet.

Het is duidelijk wat de PVK is: een klubje ideologisch gehandicapten die op basis van de van het fascisme ontleende zondeboktheorie greep tracht te krijgen op teleurgestelde aktievoerders. Positief is dat er de afgelopen weken grote eenheid is ontstaan om deze club verder te ontmantelen. De afkeur en walging over de ideeën en methodes van de PVK zijn algemeen en hopelijk groot genoeg om deze klub voorgoed uit onze gelederen te stoten.

KRAKERSWERELD LIGT ONDERLING OVERHOOP

De Amsterdamse kraakbeweging lijkt op sterven na dood. De beweging is de laatste jaren sterk geslonken. De paar honderd actievoerders die er nog over zijn voeren vooral onderling oorlog. De honkbalknuppels worden niet meer in het geweer gebracht tegen de politie, maar worden vooral ingezet voor het uitvechten van geschillen tussen de gematigde vleugel van de kraakbeweging en een kleine groep 'hardliners'.

De harde vleugel lijkt onder leiding te staan van drie coryfeeën uit de kraakbeweging die vroeger vooral in de Staatsliedenbuurt hun sporen hebben verdiend. In de actiekranten maar ook in de 'burgelijke' media worden steeds vaker de namen van L., T. van der G. en J. van L. genoemd. L. zou de ideoloog van de groep zijn. Van der G. wordt als 'Minister van Oorlog' beschouwd, terwijl J. van L. de straatgevechten zou commanderen.

Het drietal is inmiddels zelf het doelwit geworden van hun vroegere kameraden. De afgelopen week werden de ruiten van hun huis met katapulten ingeschoten. De kraakbeweging reageerde aanvankelijk uitsluitend verbaal op de activiteiten van de politieke vleugel, nu lijkt echter de tegenaanval ingezet. De Amsterdamse politie houdt met belangstelling de strijd in de gaten. Tot nu toe werd er niets ondernomen, omdat er geen aangiftes binnenkwamen. De kraakbeweging heeft besloten de 'hardliners 'te laten stikken in hun eigen frustraties' maar wil kennelijk ook wel verder gaan dan dat. [bron: Korpsbericht, politie Am*dam]

.Terug naar boven