Ravage   ● Archief    ● Overzicht 1988    ● Overzicht #13

UIT: NN #13 van 20 OKTOBER 1988

 

 


NOTITIES VAN EEN KANTINEBEHEERDER

 

Voor het eerst in maanden weer eens een dagje naar de metropool geweest. We hadden uit een middelgroot landelijk ochtendblad een verhaal aangetroffen over aan gort geslagen kroegen, mensen, huizen en een boekhandel. En aangezien ze over Zuid-Afrika ook altijd weer zeggen dat je er geweest moet zijn om er een oordeel over te kunnen hebben, gingen we poolshoogte nemen. Het leven in de metropool blijkt op het moment voor een niet onaanzienlijk deel te bestaan uit wachtlopen, angst voor hinderlagen en alertheid op alarm: het lijkt er af en toe op dat de fascisten op ons zijn losgelaten.

 

Wij hadden, naïef als periferiebewonersters kunnen zijn, nooit begrepen dat de kraakbeweging er een aparte 'politieke vleugel' op na hield. Voor ons was het wezenlijke element van kraken, en van al dat andere verzet, juist gelegen in het rigoureus afwijzen van politiek, van de machtsspelletjes, het gekonkel, het gezagsmisbruik en al die andere onderdrukkende konsekwenties ervan.

 

Een pand kraken, een ontruiming tegenhouden, leuzen kalken, een kerncentrale of een transport blokkeren, een militaire basis betreden: voor ons waren het altijd uitingen van de wilskracht van groepen mensen, die besloten zich niet langer aan de heersende strukturen, aan politiek dus, te onderwerpen, en zulks met daden kracht bij te zetten. Aktievoeren als uitdrukking van het feit dat je een knop in je hoofd hebt omgezet (of: wilt omzetten), dat je je geloof in 'de politiek' voor het bereiken van een betere wereld definitief verloren hebt.

 

Kortom: als je jezelf 'aktievoerder' noemt, dan heeft dat konsekwenties. Als je jezelf 'antifascist' noemt, heeft dat als gevolg dat je aangeeft de politieke praktijken van de fascisten radikaal af te wijzen. Degenen die zichzelf bovengenoemde benamingen toedichten, om vervolgens toevlucht te zoeken bij Kristallnacht-methodes om al dan niet vermeende tegenstandersters koest te houden, zulke mensen kunnen we onmogelijk nog als serieuze medestrijders beschouwen. Eerder krijgen wij visioenen van zware zwarte laarzen-in-paradepas, en komt ons weer die zin voor ogen die wij eens in een geheim Geheime Diensthandboek aantroffen: 'Prioriteiten van de infiltrantprovokateur zijn het uitlokken van strafbare feiten en het zaaien van verdeeldheid binnen de geïnfiltreerde groep...'

 

Het moge dus duidelijk zijn: als lui van die 'politieke vleugel' er ooit nog eens behoefte aan hebben zich met ons reilen en zeil en in het oosten des lands bezig te houden, dan zullen we hen met veel genoegen enig besef van de essentie van politiek verzet bijbrengen: heraus mit den Schweinhunde, no pasaran!!

 

Maar natuurlijk hebben wij makkelijk praten. Arnhem is een klein gat met een overzichtelijk aktiewereldje. Iedereen kent elkaar: aktievoerders, wouten, fascisten en politici. Geheime onderzoeksgroepen zouden hier niet lang geheim blijven, en een 'politieke vleugel' zou ernstig aangeraden worden eerst maar eens een paar maanden rust te nemen in plaats van dergelijke nonsens uit te kramen.

 

Wij hebben stomweg geen tijd voor al die onzin: morgenochtend om acht uur loopt de wekker af, en om negen uur moet de kantine open en de koffie klaar zijn, om maar eens iets te noemen. We hebben alle beschikbare kracht nodig om onze ideeën en idealen verder te realiseren en uit te bouwen, om door te gaan op de ontwikkelingswegen die leven-in-verzet allemaal biedt. Of dat nu gaat via bewust gekraakt blijven, of via legalisering en zelfbeheer, middels een picketline of door een bezetting: als je elkaars visies en standpunten respekteert is er niets aan de hand. Eenheid in verscheidenheid, dáár houden wij van. En dat heeft met 'politiek' natuurlijk hoegenaamd niks te maken...

 

Kobus

 

.Terug naar boven