Ravage   ● Archief    ● Overzicht 1988    ● Overzicht #7

UIT: NN #7 van 4 AUGUSTUS 1988



DUITSLAND, DE BVD EN DE CENSUUR DEEL 2

De PSP heeft Kamervragen gesteld aan minister Van Dijk van Binnenlandse Zaken n.a.v. de arrestatie van Hans A. in Duitsland. Zoals bekend (zie NN #6) zit Hans sinds 25 mei vast omdat de Duitse politie in een touringcar waarin hij meereisde, twee koffers aantrof met 90 exemplaren van een boek dat in Nederland gewoon te koop is. In Duitsland is het bezit van meer dan één exemplaar verboden. (Hoe iemand dan aan dat ene exemplaar zou moeten komen is ons een mysterie).

Het lijkt erop dat de Duitse justitie is getipt over het transport. Een aanwijzing is, volgens Trouw van 1 augustus, dat Hans het gevoel had al in Nederland in de gaten te worden gehouden. Dat wordt indirekt bevestigd door een BVD-agent die aan Hans' vriendin Janny ongeveer een maand later probeerde informatie te ontfutselen; hij bleek een aantal dingen van Hans te weten. Ook was de BVD, volgens diezelfde agent, al enkele uren na Hans' arrestatie op de hoogte.

De manier waarop de arrestatie plaatsvond wijst volgens Trouw ook in de richting van een tip. Normaal wordt bij Helmstedt, waar de aanhouding gebeurde, nauwelijks gecontroleerd door de Westduitsers. Ditmaal werden passagiers en bagage aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen waarbij ook agenten in burger aanwezig waren. Van alle passagiers werden vingerafdrukken genomen.

Voor de PSP was de mogelijke samenwerking tussen Duitse en Nederlandse inlichtingendiensten of justitie aanleiding tot het stellen van Kamervragen, bij monde van Andrée van Es. Daarin informeert ze o.a. naar de reden van het BVD-bezoek aan Janny en de betrokkenheid van de BVD bij de arrestatie. Ook vraagt ze of ambtenaren van justitie op andere wijze hebben samengewerkt met Duitse opsporingsambtenaren en welke stappen er zullen worden ondernomen bij de Duitse autoriteiten voor Hans' vrijlating.

Het lijkt nogal absurd dat Nederland met Duitse instellingen samenwerkt voor het ondergraven van wat in Nederland als een van de belangrijkste vrijheden geldt: de vrijheid van meningsuiting. Toch is het niet helemaal ondenkbaar dat bovenstaand geval het gevolg is van al eerder op Europees nivo gemaakte afspraken.

Onder de naam TREVI funktioneert sinds '76 een overleg binnen de EEG ter bestrijding van terrorisme, zware kriminaliteit en verstoring van de openbare orde. Sinds '86 is dit een overleg van ministers van Justitie en/of Binnenlandse Zaken. Op de 4e TREVI-konferentie, 25 september in Londen, is besloten dat mensen die met hun verklaring het 'terrorisme' ondersteunen (in de BRD bijv. vaak omschreven als 'niet afwijzen') ook tot de potentiële verdachten behoren. Over hen zal ook informatie mogen worden verzameld. Er lagen toen bovendien plannen klaar om tot een 6-wekelijkse uitwisseling van inlichtingenambtenaren te komen. (AMOK, maart 1987)

Ook de NATO houdt zich bezig met 'terrorisme' en politiek aktivisme. Zo lekte er in 1984 in de BRD uit dat via NATO-kanalen structureel informatie tussen inlichtingendiensten over politiek aktivisme werd uitgewisseld. Het betrof hier ook vrouwendemonstraties, scholierenprotesten e.d. De informatie was uiterst gedetailleerd, met namen, adressen en foto's. Volgens de minister van Binnenlandse Zaken van de deelstaat Hessen betrof het hier een normale procedure. (KRI, augustus '84).

Deze onthulling zou ook de gegevens over de CID (een militaire inlichtingendienst) die enkele jaren geleden werden gejat uit een Utrechtse kazerne, in een ander daglicht kunnen stellen. De CID bleek zelfs aktiegroepen als 'Kindervuist' in de gaten te houden. Tenslotte. Als er op Europees nivo, via het TREVI-overleg, afspraken zijn gemaakt die een zekere mate van censuur uitoefening in landen als de BRD vergemakkelijken, dan is het niet onaannemelijk dat zulk beleid ook in Nederland politiek verdedigd gaat worden.

Met een boek als 'Widerstand heisst Angriff', dat o.a. de gewapende strijd aanbeveelt, is de publieke opinie dan makkelijker te bespelen dan met veel andere publikaties die in Duitsland ook zijn verboden. Volgens de ruime Duitse wetgeving zou zelfs het propageren van sommige Greenpeace-akties vervolgd kunnen worden - in een ander politiek klimaat natuurlijk. (Zie NN #4). Daarom denk ik dat het van belang is heel principieel tegen een mogelijke acceptatie van censuur onder Europese druk stelling te nemen. Als een verbod op dit boek wordt geaccepteerd, staat de weg open naar meer.

Een helder en gedegen verhaal over TREVI en aanverwante zaken staat in de brochure n.a.v. het proces tegen René. Je kunt Hans zo schrijven: Hans Alderkamp, über Ermittlungsrichter beim B.G.H.

Hernstrasse 45-A 75 Karlsruhe 1 BRD. Hou er rekening mee dat de Duitse justitie alles leest en graag wil weten wie zijn kontakten zijn. [P.]

 

 

.Terug naar boven