Ravage   ● Archief    ● Overzicht 1988    ● Overzicht #0

UIT: NN #0 van 28 APRIL 1988

 

 


WORLD PRESS PHOTO 1988

 

Ja hoor, het is er weer, de jaarlijkse * glamour * van 's werelds ellende. Door middel van supertechniese blow-ups en idem dito dure glanzende brochure wordt het op sensatie beluste publiek weer naar binnen gelokt.

 

Een van de vanuit hun riolen gniffelende hoofdsponsors als KLM, Kodak en Shell: "Laat het volk toch denken dat we ons echt zorgen maken omtrent het onrecht in de wereld, dan kunnen wij lekker onze gang blijven gaan." Een filantropische maskerade. Het registreren van zoveel leed voor een tentoonstelling. Een exploitatie van zoveel onderdrukking die juist zij veroorzaken.

 

Waarom nog meer zo'n expo? Pring-pring... Ja met World Press Photo. Nou kijk, er is ook een muziekprijs en een schildersprijs.

 

NN: Het is dus eigenlijk een wedstrijd.

WP: Ja, zo moet je dat zien, het gaat om de kwaliteit van de foto en ter bevordering van het internationale begrip.

 

NN: Welk internationaal begrip? Politiek gericht dus?

WP: Nee, nee - grensoverschrijdend, niet politiek dus. fotografen uit landen van iedere politieke signatuur kunnen meedingen.

 

NN: Maar waarom hangen er dan geen foto's uit landen als Zuid-Afrika, Iran en Iraq en slechts eentje uit de Gazastrook?

WP: Nou nou, u zoekt nu spijkers op laag water. De ontvangen foto's uit Zuid-Afrika waren gewoon niet goed genoeg. We hebben 125 adressen in Zuid-Afrika aangeschreven.

 

NN: En géén een was goed genoeg?

WP: Ja, helaas.

 

NN: Maar hoe komt dan precies de selektie tot stand?

WP: Nou, zoals ik al zei, dat hangt af van de kwaliteit, van de techniese kwaliteit.

 

NN: Het zou niet mogelijkerwijs met de kontribuanten en de sponsors te maken kunnen hebben? (Noot: In het bestuur van WPPH zit Ron Wunderink, voorzitter public relations van de KLM. K.)

WP: Ja, ik moet nu echt ophangen vanwege tijdnood. Ik zal u een deelnameformulier toesturen, daar staan alle voorwaarden in. Echt, iedereen kan meedoen.

 

NN: Nog even twee vraagjes. Achterin de brochure staat o.a. een advertentie van Canon. Kent u de advertentie van hetzelfde bedrijf in Zuidafrikaanse bladen: 'Armed Forces shoot with Canon.'

WP: Daar is mij niets van bekend!

 

NN: Is er over nagedacht?

WP: Nee, daar is niet over nagedacht.

 

NN: Vliegt de KLM de hele expo ook dit jaar weer naar Zuid-Afrika?

WP: Dat is bij mijn weten vorig jaar niet gebeurd.

 

NN: Maar daarvoor wel.

WP: Daar wil ik het nu bij laten, goeiemiddag.

 

(Noot: Omtrent de laatste vraag wachten we nog op antwoord van onze korrespondent in Zuid-Afrika.)

 

Sponsors

 

Kodak heeft zich officieel uit Zuid-Afrika teruggetrokken, maar is nog in heel Z-A te koop. Antwoord daarop van Kodak-USA: 'Ja, de jongens in het buitenland blijven leveren, daar kunnen wij niks aan doen.' KLM vliegt twee maal per week op Johannesburg. Heeft zes vestigingen in Z-A. Waarom stoppen ze niet in de frontline staten! O.a. Skandinavian Airlines en Quantas (Australië) vliegen al jaren niet meer op Z-A.

 

KLM vliegt op Shell. Shell. Breek me de bek niet open. Nou ja, eentje omdat die misschien wat minder bekend is. En omdat er weer een 'prachtige prent' hangt van een moeder met een uitgemergeld kind. Shell kontroleert voor een belangrijk deel de voedselproduktie en heeft daarbij 36.000 verschillende rijstsoorten weten terug te brengen tot 40. Monokultuur! En Shell's Dieldrin en DDT al vergeten? In Rotterdam gemaakt, in Nederland verboden en gedumpt in de 3e wereld, het liefst zonder gebruiksaanwijzing.

 

Waarom doet een fotograaf mee?

 

Of: voor welk karretje laat je je spannen? Het promoten van je vak waarvoor je het leed van de ander gebruikt? Als prijswinnaar gratis de wereld rond per KLM? En omdat vanaf dat moment je tafeltje gedekt is. Maar hoe anders is dat met de op de ongevoelige plaat vastgelegde getroffene(n)? Roem vergaren omdat de door jou gefotografeerde ellende beter zou zijn dan die van je kollega?

 

Zou dit keer de winnende fotograaf Suau zich tijdens de cocktailparty afgevraagd hebben hoe het nu met de Seoulse moeder is? Of zij nog steeds 'prijswinnend' met haar hoofd op het diktatoriale schild slaat? En of haar studerende zoon intussen onbeschadigd vrij is? En heeft de prijswinner de wanhopig immens verdrietige moeder überhaupt wel gevraagd of zij ermee instemt dat 'haar verdriet' won en mondiaal geëxploiteerd wordt?

 

Hoe dubbel ben je bezig? Niet zelf ingrijpen maar wel registreren en daarmee scoren en meeprofiteren. (salaris, eten en drinken, vliegen, status, promotie en zelfs een champie met Rudie). Zou het niet eerlijker zijn als fotografen aan deze poppenkast niet meedoen? Die zijn er vast wel, wanneer weigert de eerste het Gouden Oog?

 

Waarom doet het publiek mee?

 

Een dagje uit. Leuke plaatjes kijken. 'Goh, kijk eens wat een mooi shot.' Net TV kijken. Om geraakt te worden? Door het absorberen van al het geëxposeerde verdriet weer denken te weten hoe de wereld in elkaar zit en daarmee pogen je geweten te sussen. Kan dat door een kaartje te kopen? Is er ooit na een bezoek een aktievoerderster geboren? (misschien wel...? De typer.)

 

Tot slot

 

World Press Photo zegt onafhankelijk en niet politiek te zijn. Maar zoals een fotograaf nooit objektief kiekt, zo maakt een jurylid nooit een objektieve keuze. Je neemt je vooroordelen, ideeën, vanzelfsprekendheden en opdrachtgevers mee. Ze zit midden in een stroom van meer en beter. Het vak moet gepromoot worden. Kompetitie. Ze lijkt leed en onrecht aan te kaarten maar naakt er veeleer gebruik van. Bovendien legitimeert ze de multi's door te gaan met onderdrukking en uitbuiting. Het publiek lijkt eerder mooie plaatjes te kijken dan de eigen verantwoordelijkheid op te pakken voor vat er in wereld gebeurt.

 

K/m/L/p

 

 

.Terug naar boven